Chatroom (2010)
Regie: Hideo Nakata | 97 minuten | thriller | Acteurs: Aaron Johnson, Imogen Poots, Matthew Beard, Hannah Murray, Daniel Kaluuya, Megan Dodds
Internet is je vriend. Nieuws en informatie was nog nooit zo makkelijk te vinden. Leuke filmpjes delen met je vrienden gaat net zo snel. En je kunt er letterlijk alles vinden! Maar achter al die digitale content gaan ook de mensen schuil en die zijn niet altijd dezelfde als ze pretenderen te zijn. Een lief klein meisje in een chatroom kan net zo goed een perverse oude man zijn. En een populaire jongen online is nog stellig niet je beste vriend. Enter ‘Chatroom’, een nieuwe thrillercreatie van regisseur Hideo Nakata.
Nakata maakte eerder al films als ‘Dark Water’ en ‘Ringu’, films die met recht klassiekers genoemd mogen worden. ‘Chatroom’ heeft een vergelijkbaar opbouwend scenario als deze films. Min of meer toevallig belandt een groep van vijf tieners op internet in dezelfde chatroom. Het levendige gesprek dat zich in de chatroom ontspint doet de kids besluiten vrienden te worden en een eigen privé chatroom op te richten, de Chelsea Teens! Online delen ze hun diepste geheimen en leggen ze al hun problemen bloot. Het blijken stuk voor stuk kwetsbare tieners te zijn die op zoek zijn naar gelijkgestemden. William ontpopt zich tot de leider van het groepje. Hij moedigt de anderen aan hun grenzen verder op te zoeken, zodat ze kunnen zijn wie ze willen zijn.
In eerste instantie lijken de intenties van William zuiver, maar geleidelijk wordt duidelijk dat een en ander niet in de haak is. William kickt er vooral op invloed uit te oefenen op anderen en heeft helemaal niet het beste met zijn nieuwe vrienden voor. In zijn werkelijke leven is hij ook alles behalve stabiel. Hij heeft er al diverse zelfmoordpogingen op zitten en struint tijdens verdwaalde uurtjes over de meer extreme sites die het net te bieden heeft. William weet dit echter zorgvuldig voor de anderen verborgen te houden. Wanneer hij erachter komt dat Jimmy medicijnen slikt en aan depressiviteit lijdt, gaat hij al zijn aandacht op hem richten. Jimmy moet doen wat hij nooit kon: zich van het leven beroven.
De film wordt gedragen door de originele manier waarop internet is weergegeven. Het wereldwijde web is verfilmd als een groot huis met lange gangen en allerlei kamers. De verschillende chatrooms zijn weergegeven als aparte kamers, waarvan sommigen sloten hebben. De kleuren zijn er feller en de mensen gedragen zich er een stuk extremer. Aardig is ook dat de hoofdfiguren zich er anders gedragen. In het echte leven een sulletje, gedragen ze zich online als zelfverzekerd. Het feit dat je naar een schijnwereld kijkt waarin niets is wat het lijkt komt daardoor goed tot uitdrukking.
Hoewel dit beeld van internet op zichzelf wel intrigerend is, wijkt de parallel wel erg sterk af van de huidige werkelijkheid van het internet. Tegenwoordig springen mensen niet meer in chatrooms waar ze allerlei vreemden ontmoeten. Facebooken en liken is de nieuwe hit. Bovendien is chatten, liken, MSN’en en mailen tekstueel wat een heel andere dynamiek geeft dan gesuggereerd wordt in ‘Chatroom’. Daar komt het nog wel eens voor dat de éne de andere overschreeuwt, iets dat in een digitale wereld ondenkbaar zou zijn. Door dit soort zaken mist de parallel wel kracht.
Ook mist ‘Chatroom’ de spanning, die eerdere films van Hideo Nakata wel hebben. Dat komt waarschijnlijk vooral doordat de visuele suspense van “Chatroom” minder sterk is. De spanning in het verhaal komt vooral voort uit de wijze waarop William geleidelijk Jimmy manipuleert. Dit doet hij vooral door veel op hem in te praten en die dialogen zijn weinig overtuigend. Meermaals vraag je je af waarom er door de depressieve jongen en door zijn vrienden niets gemerkt wordt.
‘Chatroom’ is best een aardige film, maar is stellig niet van het niveau van ‘Dark Water’ en ‘Ringu’. Hij is gewoon niet zo spannend. Waarschijnlijk heeft de film nog het meeste effect op ouders met tienerkinderen die hele en halve dagen achter hun laptop maken. Voor hen is dit een ideale horror. Tien tegen één dat ze de komende weken hun kinderen de zaterdagavond onder ouderlijk toezicht bordspelletjes laten spelen.
Bram Semeijn