Cheerful Weather for the Wedding (2012)

Regie: Donald Rice | 93 minuten | komedie, drama | Acteurs: Felicity Jones, Luke Treadaway, Elizabeth McGovern, Zoë Tapper, Eva Traynor, Paola Dionisotti, Sophie Stanton, Elizabeth Webster, Kenneth Collard, Ellie Kendrick, Ben Greaves-Neil, Luke Ward-Wilkinson, Olly Alexander, Joanna Hole, John Standing, Fenella Woolgar

In ‘Cheerful Weather for the Wedding’ (2012) wordt de kijker deelgenoot gemaakt van een trouwerij waar de gasten geen zin in hebben, de bruid haar twijfels over heeft en er ook nog een jongeman opduikt die een oogje op de bruid heeft en weleens roet in het eten kan gooien. De bedoeling is dat de kijker getrakteerd wordt op een chaotische tragikomedie met een groot aantal doldwaze personages die als in een klucht plots een kamer komen binnen gelopen, één of andere grappige opmerking maken, en dan weer vertrekken door een andere deur. Dit allemaal wel in een onderkoelde stijl die past bij het Britse upper class milieu van de jaren twintig en waar, in deze conservatieve en nostalgische tijden, de Britten een beetje heimwee naar hebben. Even geen politiek, economie of andere ingewikkelde narigheden, maar een simpel en rechtlijnig verhaal over menselijke verwikkelingen.

Vandaar ook dat Julia Stracheys roman met de gelijknamige titel uit 1932 uit de kast werd getrokken om te worden verfilmd. De film pakt flink uit met een sentimentele blik op de gecultiveerde Britse volksaard van de stijve bovenlip. Deze afkeer van gevoelens, of tenminste het tonen ervan, zorgt uiteindelijk voor allerlei intermenselijke problemen, met als grootste slachtoffer natuurlijk de liefde.

De titel moet uiteraard ironisch worden gelezen. Het grootste gedeelte van ‘Cheerful Weather for the Wedding’ speelt zich af in het ouderlijk huis van bruid Dolly die zich in haar kamer heeft verschanst en niet naar beneden wil komen terwijl in de rest van het huis de gasten zich gestaag verzamelen. Dolly gaat trouwen met een man waar ze misschien niet van houdt. Ondertussen drinkt ze zichzelf een flink stuk in de kraag en denkt ze terug aan de afgelopen zomer waarin zij een flirt had met Joseph die tot ergernis van Dolly’s moeder ook is komen opdagen. Het ingehouden drama dat zich binnenhuis afspeelt weerspiegelt zich in het grijze druilerige weer buiten. Alles behalve cheerful dus, terwijl Dolly’s en Joseph’s herinneringen aan die voorbije zomer juist lekker zonnig en rooskleurig zijn.

Terwijl thematiek en beeldtaal dus duidelijk worden neergezet op het afgezaagde af, rest alleen nog de ontknoping. Hoe gaat dit aflopen: gaat Dolly’s trouwerij gewoon door of kiest zij uiteindelijk toch voor Joseph? En welke stunt gaat Joseph nog uithalen? Andere opties zijn er niet in dit flinterdunne verhaal en dus rest er voor de kijker niet zoveel dan afwachten in de hoop vermaakt te worden door de diverse stereotype personages: de strenge onsympathieke moeder die denkt te weten wat het beste is voor haar dochter; de onderkoelde en bedachtzame jongeman die het hart van het duffe poppetje met pruillip heeft gestolen; de jongere en minder aantrekkelijke zus die dit gebrek probeert te compenseren door praatziek zelfmedelijden; een stoute kleuter die als running gag telkens een bommetje laat afgaan; een hele meute aan kribbige bejaarden; de obligate droogkomische pastoor; en tenslotte natuurlijk het afschuwelijke echtpaar waarbij elke vorm van liefde en passie verdwenen lijkt te zijn en vooral de man het lijdende voorwerp is. Iedereen klaagt heimelijk de hele film door dat ze geen zin hebben in een trouwerij, maar de schone schijn wordt toch opgehouden, want het toneelstukje moet worden opgevoerd.

Het probleem met ‘Cheerful Weather for the Wedding’ is dat de film al teveel op de kijker vooruit loopt. Het denkt dat de kijker al als vanzelfsprekend zin heeft in de rommelige verwikkelingen van een groep verveelde aristocraten die zich schijnbaar moeizaam door de alledaagsheid van het bestaan heenslaan; en dat de kijker automatisch met hun wel en wee meeleeft. Ten dele is dit niet verwonderlijk omdat de personages zo klassiek zijn dat we ze meteen herkennen en een introductie niet nodig lijkt.

Echter dit werkt misschien prima voor een klucht met tientallen plotwendingen, maar niet voor een verhaal waarvoor uiteindelijk toch een diepe sympathie voor de beide hoofdpersonen nodig is. Waarom zou het ons anders wat schelen dat Josephs hart gebroken kan worden en Dolly misschien moedwillig kiest voor de verkeerde man? ‘Cheerful Weather for the Wedding’ is daarom vooral een rechttoe rechtaan popcorn film bedoeld voor de verstokte liefhebber van Britse kostuumdrama’s.

Alberto Ciaccio

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 14 februari 2013