Chip ’n Dale: Rescue Rangers (2022)

Regie: Akiva Schaffer | 97 minuten | animatie, avontuur | Originele stemmencast: Andy Samberg, John Mulaney, KiKi Layne, Will Arnett, Eric Bana, Flula Borg, Dennis Haysbert, Keegan-Michael Key, Tress MacNeille, Tim Robinson, Seth Rogen, J.K. Simmons, Da’Vone McDonald

“It’s not a reboot, it’s a comeback” staat op de poster van ‘Chip ’n Dale: Rescue Rangers’ (Akiva Schaffer, 2022). Chip and Dale, ook wel bekend als Knabbel en Babbel, hadden een eigen televisieserie die in Nederland voor het eerst in 1991 verscheen. Deze serie bestaat uit drie seizoenen met totaal 65 afleveringen en is na de laatste aflevering in 1993 nog meerdere keren herhaald op televisie. De film, zoals de poster beweert, is dan ook inderdaad een terugkeer. Één die veel nostalgie opwekt. ‘Chip ’n Dale: Rescue Rangers’ speelt zich af in een wereld zoals ‘Who Framed Roger Rabbit’ (Robert Zemeckis, 1989), waar animatie en live-action samenkomen. Chip (John Mulaney) en Dale (Andy Samberg) zijn na het einde van “Rescue Rangers” hun eigen weg in het leven gegaan en komen na dertig jaar weer samen wanneer hun oud-collega, Monterey Jack (Eric Bana), wordt ontvoerd. De boosdoener is Sweet Pete (Will Arnett) die er op uit is bekende animatiekarakters te herontwerpen zodat ze gedwongen kunnen spelen in goedkope namaakfilms. De twee grondeekhoorns moeten als vanouds weer samenwerken om Sweet Pete op te sporen en hem te stoppen voordat hun geliefde vriend de verandering doorstaat.

‘Chip ’n Dale: Rescue Rangers’ is een verfrissende film. Ook al is de combinatie van live-action en animatie niet nieuw, deze films zijn redelijk zeldzaam. Wat deze Disneyfilm bijzonder maakt is dat er een wereld gecreëerd is waarin alle mogelijke animaties samenkomen en daardoor laat deze produktie de ontwikkeling van animatietechniek in vooral de laatste twintig jaar zien. Karakters komen bijvoorbeeld voorbij in de stijl van de vroege CGI-periode, maar ook als Muppets en in stop-motion. Er is goed over deze wereld nagedacht en de makers lijken hun inspiratie gehaald te hebben uit ‘Zootopia’ (Byron Howard, Rich Moore en Jared Bush, 2016), waarin er in de infrastructuur en met gebruiksvoorwerpen rekening wordt gehouden met de verschillende lengtes van personages.

Een thema wat wel vaker terug te zien is in Hollywood, is de transparantie van de filmindustrie. De film behandelt Chip en Dale als acteurs en niet als de karakters in de bekende serie. Tegelijkertijd is het bijzonder dat Disney een beeld achter de schermen laat zien. Vooral wanneer dit beeld niet altijd positief is. Door Chip en Dale in een Hollywoodsetting te plaatsen, is het mogelijk ook Hollywood-clichés te tonen, zoals het probleem dat vele acteurs niet meer gecast worden voor films zodra ze ouder worden. In de film komt dat onder andere naar voren door Dale die CGI-chirurgie ondergaat om relevant te blijven. Dit refereert natuurlijk naar acteurs die plastische chirurgie ondergaan om zo jong te blijven lijken. Chirurgie is op deze manier niet alleen de redding, maar ook de vijand, wanneer het gebruikt wordt om karakters in nieuwe winstgevende films te plaatsen. Het is dan ook opvallend dat de slechterik een schending van copyright is en dus meer te plaatsen is als een vijand van de Disney corporatie.

Dit detail wordt zorgvuldig weggestopt achter een film die zichzelf belachelijk durft te maken. Disney is een groot en machtig bedrijf dat zeker niet perfect is. Zo wordt geflopt materiaal en merchandise in deze film gerecycled, zoals het “Ugly Sonic” karakter die in 2019 veel ophef onder Sonic fans veroorzaakte. Het ontwerp van het personage uit ‘Sonic the Hedgehog’ (Jeff Fowler, 2020) week namelijk te veel af het personage uit het populaire spel. Door dit soort personages in de film toe te voegen, draagt dit bij aan het al bestaande gevoel van nostalgie. ‘Chip ’n Dale: Rescue Rangers’ is eigenlijk een opeenvolging van de ene referentie na de ander, maar met weinig inhoud. Een zwak script met meerdere ongemakkelijke dialogen verschuilt zich achter vele bekende personages van vroeger, het enige wat de entertainmentfactor hooghoudt. Als een soort smeltkroes heeft Disney alles wat ze tot nu toe hebben gemaakt in deze film gestopt. Wat dit vooral laat zien, is het beangstigende beeld hoe groot de Disney-corporatie onderhand is geworden.

Sanne Brands

Waardering: 2.5

VOD-release: 20 mei 2022 (Disney +)