Chronicles of Junior Mafia (2004)
Regie: April Maiya | 115 minuten | muziek, documentaire | Met: The Notorious B.I.G., Damon Dash, Lil’ Cease, Jay-Z, Kimberly ‘Lil’ Kim’ Jones
De uit Brooklyn afkomstige hip hop groep Junior M.A.F.I.A. werd begin jaren negentig van de vorige eeuw opgericht door The Notorious B.I.G. (Christopher Wallace). Het debuutalbum Conspiracy haalde goud, evenals de single Player’s Anthem, waarop The Notorious B.I.G. te horen was. Na de moord op de beroemde rapper in mei 1997, ging het snel bergafwaarts met de band en presteerden ze eigenlijk weinig. Wel werd dankzij haar deelname in Junior M.A.F.I.A. de carrière van Lil’ Kim als rapartieste gelanceerd, later stapte zij uit de band om solo verder te gaan. In 2005 brachten drie bandleden, Lil’ Cease, MC Klepto and Larceny (Banger), de cd Riot Musik uit, gevolgd door een compilatiealbum, dat nog minder succesvol bleek dan het twee jaar daarvoor uitgebrachte album. Alle beschuldigingen rondom de dood van Christopher Wallace deden de band niet veel goed. De ene na de andere rechtszaak kwam in het nieuws. Deze film van April Maiya, bevriend met de bandleden, lijkt een poging om de waarheid boven tafel te brengen, maar is niet meer dan pure propaganda.
Een scène, ongeveer in het midden van de film, is tekenend voor de kwaliteit en entertainmentwaarde van deze bijna twee uur durende egotrip: ruim vijf minuten lang wordt er – zonder duidelijke focus of aanleiding – gefilmd in de kleedkamer. Het camerawerk is bibberig, er wordt niet goed scherpgesteld op personages, waarvan je nauwelijks weet wie ze zijn en wat ze daar doen. Iedereen praat, telefoneert of schreeuwt door elkaar heen, en af en toe loert er iemand stoer in de camera, onzin uitbrabbelend. Wat moet de kijker hier mee? Het is een volledig overbodige opname in een documentaire waar toch al niet heel veel zinnigs in gestopt is.
De documentaire ‘Chronicles of Junior M.A.F.I.A.’ is niet meer dan een narcistische produktie waarin de megalomane Lil’ Cease veelvuldig zijn zegje doet. Hij geeft af op collega’s als Sean ‘Puff Daddy’ Combs en Lil’ Kim in minuten durende monologen, waarin hij zichzelf ook nog eens veelvuldig herhaalt. Oervervelend om naar te luisteren, laat staan om te zien. Wel komen andere bandleden aan het woord, maar die staan allemaal aan zijn kant waardoor een genuanceerd beeld ontbreekt. De ontstaansgeschiedenis van de band wordt summier en onoverzichtelijk behandeld.
De rest van de film bestaat uit losse scènes , waarbij elke vorm van logica ontbreekt. Dan weer zijn we in de kleedkamer, dan komt er weer een talking head in beeld, dan worden er opnames van een optreden vertoond, maar deze zijn gewoonweg niet te duiden in de geschiedenis van de band, waardoor het niet helder is wat de betekenis er van is. Het woordje Chronicles uit de titel moet dus niet al te serieus genomen worden. ‘Chronicles of Junior M.A.F.I.A.’ verdient alleen een plekje in de verzameling van Junior M.A.F.I.A. of The Notorious B.I.G. fans die echt alles willen hebben van hun idolen. De rest doet er beter aan deze slecht gemaakte documentaire over te slaan.
Monica Meijer