Cocoon (1985)

Regie: Ron Howard | 117 minuten | komedie, avontuur, romantiek, science fiction | Acteurs: Don Ameche, Wilford Brimley, Hume Cronyn, Brian Dennehy, Jack Gilford, Steve Guttenberg, Maureen Stapleton, Jessica Tandy, Gwen Verdon, Herta Ware, Tahnee Welch, Barret Oliver, Linda Harrison, Tyrone Power Jr., Clint Howard, Charles Lampkin, Mike Nomad, Jorge Gil

Er zijn maar weinig films met interessante rollen voor bejaarde acteurs en actrices. Maar al te vaak worden ouderen naar de zijlijn geschoven omdat ze niet interessant zouden zijn, of omdat het filmpubliek zogenaamd niet zit te wachten op al die rimpels en groeven. ‘Cocoon’ vormt een wonderschone uitzondering op de regel. Hierin stelen bejaarden de show in een prachtig komisch drama waarin de houdbaarheid van de mens centraal staat.

‘There’s something in the water’ krijgt een heel nieuwe betekenis als een stel vreemdelingen rotsen opduikt uit zee en ze te ruste legt in het zwembad waarin een paar oudjes regelmatig stiekem komt zwemmen. De zwempartijtjes werken vitaliserend en libido-verhogend en algauw beginnen de bejaarden zich als een stel jonge honden te gedragen. Een enkeling (Don Ameche, die voor zijn rol een Oscar ontving) wordt door de hernieuwde energie zo overmoedig, dat hij met zijn gedrag zijn relatie op het spel zet.

De vreemdelingen, onder leiding van Walter (Brian Dennehy), blijken buitenaardsen (Antareanen) te zijn en de rotsen cocons waarin hun soortgenoten in leven worden gehouden. Zij kennen praktisch geen veroudering en dood en zien er vooralsnog geen kwaad in als een paar bejaarde mensen zich voedt met de energie uit het zwembad, zolang ze de krachtbron maar geheim houden. Dit is uiteraard praktisch onmogelijk en het duurt niet lang voor het hele bejaardenhuis uitloopt om te delen in de ‘fontein der jeugd’, met alle desastreuze gevolgen van dien.

Ron Howard had als regisseur al een paar bescheiden succesjes geboekt met de films ‘Grand Theft Auto’ (1977) en ‘Night Shift’ (1982) en had een jaar eerder een behoorlijke hit gescoord met ‘Splash’ (1984). Met ‘Cocoon’ heeft hij een klassieker gecreëerd die ook een paar decennia later nog tot de verbeelding spreekt. Hoewel het verhaal achter de Antareanen een tikkeltje knullig uitgewerkt is (ze worden zogenaamd voor het eerst geconfronteerd met de dood van hun soortgenoten, terwijl ze al tienduizenden jaren leven), werpt de film interessante vragen op over ouderdom en met name de aftakeling van het menselijk lichaam.

Eén rol is in het bijzonder noemenswaardig – die van Bernie Lefkowitz (Jack Gilford), de enige uit het bevriende groepje bejaarden die vanaf het begin sterke vraagtekens zet bij de wenselijkheid van een wondermiddel om weer jeugdig te worden. Helaas is zijn rol net wat onderbelicht – het was interessant geweest om de discussie over het natuurlijke verloop van het menselijk lichaam wat verder op de spits te drijven. Maar het blijft tenslotte een familiefilm ook al zal niet elk kind zich evengoed raad weten met het gepraat van de oudjes over sex. De special effects doen inmiddels een tikkeltje gedateerd aan, maar waren in 1985 nog goed voor een Oscar. Het verhaal zelf blijft echter van alle tijden.

Wouter de Boer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 3 oktober 1985