Comfort House – The Secrets of Comfort House (2006)

Regie: Timothy Bond | 120 minuten | drama | Acteurs: Sheryl Lee, Yannick Bisson, John Novak, John Tech, Jillian Fargey, Jody Thompson, Xantha Radley, Wren Roberts, Ingrid Tesch, Laura Jaszcz, John B. Lowe, Trevor Roberts, Marion Eisman, Chris Bradford, Nicola Dewolf, Joe Keithley, Brett Dier, Matt Garlick, Monique Ganderton

Door televisieseries als ‘CSI’, ‘House’, ‘Bones’, ‘Sue Thomas: F.B. Eye’ of ‘NCSI’ kan het publiek leren hoe met een plaats delict om te gaan. Door zoveel keuze, is het bijna onmogelijk niet tenminste één van deze shows te hebben gezien. Toch lijkt de sheriff in “Comfort House” het te hebben klaargespeeld. Bij de eerste ‘crime scene’ waar hij aanwezig is, weet hij alles 100% verkeerd te doen. De schrijvers hebben hun best gedaan de man zo onbekwaam mogelijk neer te zetten. Het is moeilijk daarna iets van de film nog serieus te nemen. Dat is niet erg wanneer het een komedie is, maar er zit geen greintje humor in.

Waar ook weinig van te vinden is, is acteertalent. Twee personen weten nog iets te maken van de toebedeelde rollen. Sheryl Lee (‘Fire Walk with Me’) speelt de hoofdrol als Wendy Sinclair, een sterke vrouw met een traumatisch verleden. Het is daarom verschrikkelijk jammer dat ze volgens het script tegen het einde een vreselijk dom wicht lijkt te zijn geworden. Daarnaast is er nog Yannick Bisson (‘Sue Thomas: F.B. Eye’) die tenminste nog een soort van politieagent mag zijn. Het verhaal gunt hem echter niet al teveel speurwerk, dat mag de heldin doen. Het is nogal een antimannen film en poogt wanhopig te laten zien dat vrouwen ook helden kunnen zijn. Bisson lijkt een beetje te zijn gecast zoals vrouwen voorheen: ga in de hoek staan mooi wezen. Hij weet de underdog van mevrouw Sinclair echter goed over te brengen.

De paar vrouwen in het blijf-van-mijn-lijf huis speelden niet bijzonder slecht, maar als vrouwen die een bijzonder moeilijke tijd in hun leven doorstaan komen ze niet echt over. Aan de meeste acteurs in deze film zou verteld moeten worden dat ze hun dagelijkse baan maar niet moeten opgeven. Grootste dieptepunt van de film is de dronken scène van Wren Roberts (heeft voorheen alleen als figurant in films en series opgetreden) als Harley die erbij loopt als Frankenstein aan de drugs, maar dan met minder intelligente teksten.

‘Comfort House’ is allesbehalve een comfortabele film om even lekker bij weg te kruipen. Een warrig verhaal, belachelijke rollen en voornamelijk acteurs die alleen figuranten rollen op hun CV hebben. Het is alsof je kijkt naar de eerste afleveringen van Idols maar dan zonder de jury.

Roland Torenbeek