COO-RAGE (2024)

Recensie COO-RAGE CinemagazineRegie: Alina Milkina | 2 minuten | animatie, korte film

Het Filmfonds zet graag nieuw talent in de schijnwerpers. Één van de manieren waarop dat gebeurt is via Ultrakort, de competitie voor korte animatiefilms waarbij filmmakers de mogelijkheid krijgen hun film aan een groot publiek te tonen. De filmpjes mogen maar een paar minuten duren, dus is het voor veelbelovende filmmakers een uitdaging om binnen die korte tijd niet alleen een aansprekend verhaal te vertellen en de kijker te ontroeren, vermaken of anderszins te raken, maar ook om te laten zien wat ze in huis hebben. Worden hun films geselecteerd voor Ultrakort, dan zijn ze verzekerd van een groot publiek. De vijf geselecteerde filmpjes worden namelijk gekoppeld aan een grote bioscoopfilm en daaraan voorafgaand vertoond in de Vue-bioscopen en de bij het Nederlands Filmtheater Overleg (NFO) aangesloten filmtheaters.

Ultrakort is dus een gouden kans voor filmmakers als Alina Milkina, een oorspronkelijk uit het oosten van Oekraïne afkomstige animatieregisseur en visuele verhalenverteller die haar opleiding in Nederland genoot. Haar stijl werd beïnvloed door de Sovjet animatiefilms waar ze in haar jeugd veel naar keek en is heel observerend. Ook maakt ze veelvuldig gebruik van de kracht van verbeelding. Ze zet eenvoudige dingen of objecten in de schijnwerpers, om te laten zien hoe onconventioneel mooi het dagelijks leven is. Maar dan wel op zo’n manier dat je je het alleen kunt verbeelding in de vorm van animaties. Die authentieke aanpak heeft haar al de nodige aandacht opgeleverd. Zo werd haar korte afstudeerfilm ‘Morning Grass’ – over een jongeman die zoveel bezig is met zijn toekomst, dat hij vergeet te kijken naar de onconventionele schoonheid van het heden – in 2021 geselecteerd voor het gerenommeerde International Animation Film Festival van Annecy.

Alledaagse dingen in de schijnwerpers. Dat zien we ook in ‘COO-RAGE’ (2024), de short die geselecteerd werd voor Ultrakort 2024. Al zijn het hier geen dingen, maar dieren die de kans krijgen om te schitteren: duiven. In de stad worden duiven voornamelijk gezien als plaag, terwijl ze ook maar gewoon hun plekje in de samenleving zoeken. De stedelingen uit ‘COO-RAGE’ vinden de vogels maar lastig en jagen ze weg met een bezem. Ergens lekker even zitten met zijn allen is er voor de duiven ook niet bij, met al die vogelwerende maatregelen die genomen worden. De duiven zijn het zat; ook zij hebben recht op hun plekje! Dan begint ook de politiek zich ermee te bemoeien: de burgemeester, die graag opnieuw wil worden gekozen, belooft dat als zij aan de macht blijft, er voor iedereen een woning komt. Dat laten deze inventieve duiven zich geen tweede keer zeggen!

In een fraaie, getekende stijl schetst Milkina een tafereel vol herkenbaarheden, met een magisch realistisch tintje. Het is heel knap hoe ze in zeer korte tijd en zonder woorden de situatie uit de doeken doet. Het stadsbeeld met de duiven, de overlast die mensen van de vogels kunnen ervaren en een speelse knipoog naar het woningtekort; het komt allemaal terug in een tijdbestek van amper twee minuten. Milkina weet bovendien ons perspectief te draaien, want grote kans dat je bij aanvang van ‘COO-RAGE’ die stadsduiven ook maar lastpakken vindt, maar dat je twee minuten later overspoeld wordt door een gevoel van gerechtigheid voor de vogels.

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 28 november 2024 (Vue, voor ‘Here’ en Nederlandse filmtheaters, voor ‘Bird’)
VOD-release: december 2024 (Picl, voor alle premièrefilms)