Cowboy Bebop – Kaubôi bibappu (1998)

Regie: Shinichirô Watanabe | 650 minuten | actie, komedie, animatie, avontuur, science fiction | Originele stemmencast: Kôichi Yamadera, Unshô Ishizuka, Megumi Hayashibara, Aoi Tada, Gara Takashima, Norio Wakamoto, Miki Nagasawa, Tsutomu Taruki, Takehiro Koyama, Hitoshi Hirao

‘Cowboy Bebop’ is een van de bekendste en populairste anime’s van dit moment. De mooie animaties en aansprekende humor hebben de reeks wereldwijd veel fans opgeleverd. Door de aparte opbouw weet de serie zich te onderscheiden van de stortvloed aan animatieseries die op de Japanse televisie verschijnen.

De setting van de serie is een science fiction-achtige wereld vol futuristische machines en steden, maar in de kern is ‘Cowboy Bebop’ een afspiegeling van de moderne maatschappij zoals we die nu kennen. Het uiterlijk van deze tekenfilm is erg retro. De kapsels en kleding van de personages lijkt zo uit de jaren 70 te komen. Hoofdpersoon Spike Spiegel zou je zo in een ouderwetse seventies politieserie kunnen plaatsen. Ook Afro-Amerikaanse personages zijn met hun Afro-kapsels zo weggelopen uit blaxploitationfilms als ‘Shaft’. De unieke look van de serie geeft de reeks een herkenbaar uiterlijk en geheel eigen smoel. Het is dan ook niet voor niets dat de serie vaak wordt toegeschreven een geheel nieuw genre te hebben aangeboord; de Space Western.

Een langlopende serie is niets zonder aansprekende personages. ‘Cowboy bebop’ heeft deze in overvloed. Spiegel en Black zijn een goed op elkaar ingespeeld duo. Door hun trots vertellen ze elkaar niet hoeveel ze voor elkaar betekenen. De twee zijn gezworen vrienden, maar dat verbergen ze voor elkaar. De interactie tussen Faye Valentine en hen is erg leuk. Ook de chaotische Ed voegt magie toe aan de sfeer en samenwerking van de cast. Het team van premiejagers kan niet met en niet zonder elkaar, dat zorgt voor pittige situaties en voorkomt dat de serie klef of saai wordt. De serie neemt zichzelf ook niet serieus, het is puur bedoeld als entertainment. Waar ‘Cowboy Bebop’ zich in onderscheidt van andere series is de getrouwheid van de personages. Mensen veranderen niet snel, dat doen de karakters in deze reeks dus ook niet. Zo blijft een personage als Faye steeds aan zichzelf denken en worstelt Spiegel nog steeds met zijn verleden. Geen karakters die je nooit gezien hebt, maar hun ontwikkelingen maken hen toch bijzonder. Deze karakterontwikeling wordt op een luchtige manier gebracht, zoda de serie nooit zwaar op de hand wordt.

Actie en humor staan centraal in de serie. De nonchalante sfeer is een verademing. ‘Cowboy Bebop’ lijkt geen plot te hebben en de afzonderlijk prima te bekijken afleveringen lijken als los zand aan elkaar te hangen. Dat is maar schijn. Regisseur Shinichirô Watanabe verweeft de karakterontwikkelingen erg knap in elkaar, zodat er altijd een bindende factor bestaat tussen de episodes. Steeds kom je meer te weten over de karakters en hun drijfveren, zonder daarbij de vaart te verliezen. Een zwaardere aflevering wordt moeiteloos afgewisseld met een bizarre, komische episode. De prachtige muziek van Yôko Kanno geeft de animatieserie enorm veel klasse en stijl mee. Er is duidelijk veel aandacht besteed aan de muziek, de jazzy deuntjes passen zich moeiteloos aan aan de beelden. Op sommige momenten ademt de muziek een Film Noir-sfeer uit, om op een ander moment een woeste car chase te begeleiden.

‘Cowboy Bebop’ is een mijlpaal in de animatiegeschiedenis. Alles klopt in deze intelligente serie, die op een aansprekende manier allerlei genres mixt en een unieke eigen sfeer weet te creëren.

Frank v.d. Ven

Waardering: 5