Critters (1986)
Regie: Stephen Herek | 82 minuten | actie, horror, komedie, science fiction | Acteurs: Dee Wallace, M. Emmet Walsh, Billy Green Bush, Scott Grimes, Nadine van der Velde, Don Keith Opper, Billy Zane, Ethan Phillips, Terrence Mann, Jeremy Lawrence, Lin Shaye, Michael Lee Gogin,Art Frankel, Douglas Koth, Montrose Hagins, Roger Hampton, Chuck Lindsley, David Stenstrom, Adele Malis-Morey
In deze film uit 1986 is het gevaar, evenals uit zovele scifi/horrorfilms, afkomstig uit de ruimte en wel in de vorm van de Critters, in de film ook wel Crites genoemd: een soort overgroeide haarballen die zich rollend verplaatsen, messcherpe tanden hebben en over stekels beschikken die ze vanuit hun rug op hun prooi kunnen afvuren. Verder hebben ze een niet te stoppen vraatzucht en zetten de aanval in op eenieder die hun pad kruist. Wanneer een stel Critters uit een strafkolonie in de ruimte ontsnapt en koers zet richting aarde lijken er zich dus weinig vreugdevolle tijden aan te dienen.
Dat geldt zeker voor de familie Brown bij wiens boerderij de Critters in hun ruimteschip landen. Regisseur Herek kiest ervoor om de kijker eerst vrij uitgebreid met de familie Brown en diverse dorpelingen kennis te laten maken. Een juiste keuze ter bevordering van de identificatie en het medeleven met deze en gene. Daarna dringen de Critters in het huis van de Browns binnen en over hun kwaadaardige en eeuwig hongerige bedoelingen kan al na hun eerste aanval geen twijfel meer bestaan. Aangezien de Critters taai zijn en uit alle hoeken en gaten opduiken moeten de Browns alle registers opentrekken om de aanvallen die de Critters in hun bloeddorstigheid op hen inzetten te overleven. En regisseur Herek slaagt erin om dat op spannende wijze weer te geven, zeker nadat er vanuit de ruimte twee buitenaardse premiejagers aankomen die zich kunnen transformeren in verschillende menselijke verschijningen en die met zwaar wapentuig de strijd met de Critters aanbinden. Een in meerdere scènes geslaagde spanningsopbouw, een goed gebruik van licht en donker, het nodige geschiet, schrikmomenten, achtervolgingen, narrow escapes, gemaakte slachtoffers met de nodige lichte bloederigheid, de nodige aardige speciale effecten, explosies en allerlei aanverwante ontwikkelingen zorgen er vervolgens voor dat er in deze ‘Critters’ de nodige spanning en actie met horrorelementen op geslaagde wijze voorbijkomt.
Tegelijkertijd wordt echter ook de humor in deze productie niet vergeten. Duidelijk wordt al snel dat het hier om een horrorkomedie gaat. Niet dat de menselijke personages zo grappig overkomen, maar dat geldt herhaaldelijk wel voor de twee buitenaardse premiejagers en zeker voor de verschijningen van de Critters. Zowel in hun onderlinge conversaties als in hun handelingen is er een humor aanwezig die de kenner zal doen denken aan de humor zoals die in ‘Gremlins’ vormgegeven is. De humor in deze film houdt wel in dat het nergens bloedstollend eng wordt. Maar de Critters maken wel degelijk de nodige slachtoffers, zien er in zekere zin grappig maar tegelijkertijd ook eng en dreigend uit en dat maakt dat ze van begin tot eind als geduchte tegenstanders worden gezien.
Wel is de aanwezige humor her en der wat flauwtjes en moet er soms te lang gewacht worden op de volgende confrontatie met de Critters, confrontaties die overigens ook wel talrijker hadden mogen zijn. Ook zijn er wat twijfelachtige ontwikkelingen her en der. Vader Brown wiens arm en been door de Critters bijna afgeknaagd zijn, maar die daar bijzonder weinig tot geen last van blijkt te hebben? Slechts een enkele Critter die in omvang groeit terwijl de overigen even groot blijven? De tot de ‘good guys’ behorende buitenaardse premiejagers die op zoek naar de Critters diverse dorpsbewoners terroriseren en daarnaast zinloze verwoestingen aanrichtten? Nog meer dan de Critters dat doen? Het komt wat onlogisch over, hoewel het wel weer op passende wijze bijdraagt aan het entertainment in deze film. Verder is er een wellicht wat te kunstmatige en vergezochte afsluiting van het verhaal.
Dee Wallace Stone, Billy Green Bush, Scott Grimes en Nadine van der Velde spelen als de Browns herkenbare en overtuigende karakters. Keurig werk van Terrence Mann en Don Keith Opper als de twee buitenaardse premiejagers, Opper extra opvallend in een glans- en dubbelrol als de locale dronkaard Charlie. Een welkom optreden ook van M. Emmet Walsh als sheriff Harv, hoewel er uit zijn optreden meer gehaald had kunnen worden. Het maakt deze ‘Critters’ al met al tot een aardig en vermakelijk stukje werk. Niet de beste horrorkomedie ooit, maar niettemin interessant en amusant genoeg voor de liefhebber van sci-fi/horror-komedies.
Frans Buitendijk
Waardering: 3
Bioscooprelease: 16 juli 1987