Crocodile (2000)

Regie: Tobe Hooper | 93 minuten | horror, thriller | Acteurs: Mark McLachlan, Caitlin Martin, Chris Solari, D.W. Reser, Julie Mintz, Sommer Knight, Rhett Wilkins, Greg Wayne, Harrison Young, Terence Evans, Vern Crofoot, Larry Udy, Adam Gierisch, Kip Addota, Crystal Atkins, Mark A. Watters, Miles

In deze film worden uitgangspunten gehanteerd die regelmatig voorbijkomen in horrorfilms: een groep personen strandt in een afgelegen gebied, er is geen hulp van buitenaf in te roepen en er is een bedreiging van wat voor aard dan ook die het op de groep heeft voorzien. Vervolgens wordt de groep langzaam uitgedund en vindt uiteindelijk de slotconfrontatie met de boosdoener(s) in het verhaal plaats. Het zal met name de horrorfan inmiddels allemaal overbekend voorkomen. Een herhaling van vaak gebruikte uitgangspunten hoeft daarbij echter geen bezwaar te zijn om toch tot een geslaagde horrorfilm te komen, maar door de manier waarop in deze film het een en ander wordt vormgegeven lukt dit bepaald niet.

Allereerst de groep personen die langzaam uitgedund gaat worden: een groep jongeren op vakantie, met niets anders aan hun hoofd dan sex, drank en drugs. Erg oppervlakkig allemaal en veel diepgang is er, op een enkele uitzondering na dan, bij hen niet aanwezig. Verder geven de jongeren zich voortdurend over aan onderlinge ruzietjes en gekibbel. Daarbovenop worden er dan een paar verstoorde liefdesrelaties tegenaan gegooid om het onderlinge gekrakeel van de groepsleden en de betrokkenheid van de kijker te vergroten. Gedurende geruime tijd komt dan de op de achtergrond rondhangende booswicht steeds dichterbij waarna er overgegaan wordt tot het maken van de nodige slachtoffers. Natuurlijk overleven hierbij alleen de personages waar de sympathie van de kijker nog enigszins naar uit kan gaan, terwijl de overige groepsleden op een bij voorkeur zo ijselijk mogelijke wijze ten onder gaan. Verder lopen er wat haveloze rednecks rond die veelzeggende duistere verhalen loslaten over het op handen zijnde onheil en is er een sheriff die langdurig vergeefs achter de feiten aanloopt in zijn pogingen het kwaad in deze film te bestrijden. Niet veel origineels dus tot zover. Wellicht is dat wel het geval bij de bedreiging van buitenaf?

Regisseur Hooper grijpt overeenkomstig de titel van deze film naar een bedreiging die we in diverse andere horrorfilms ook al voorbij hebben zien komen: een krokodil. Ook niet echt een verrassing, dus. Wel verrassend is haar formaat en de intelligentie en kracht waarover ze blijkt te beschikken. Ze zet doelbewust de achtervolging in (als verklaring moet dan gelden dat haar eieren vernield zijn) en blijkt in staat de boot van de jongeren te laten zinken. Daarbovenop is ze ook nog uitzonderlijk taai. Geweerkogels ketsen af op haar huid en ook komt ze er ongeschonden vanaf wanneer ze pal naast een exploderende auto staat. Door de taaiheid van de krokodil kan ze natuurlijk lange tijd de achtervolging voortzetten, maar onwaarschijnlijk komt het een en ander wel over. Ook doet het niet bepaald natuurlijk overkomend handelen van de krokodil de geloofwaardigheid snel kelderen. De poedel die ze ongestoord op haar bek laat zitten? Een schrikeffect bij haar daaropvolgend toeslaan wordt hiermee wel bereikt, maar het komt vooral slechts lachwekkend over. Evenals dat ze haar aanwezigheid in het meer met veel lawaai kenbaar maakt terwijl op luttele meters afstand een van de jongeren als smakelijk hapje in het water ronddobbert. Ook de manier waarop ze later in de aanval gaat komt niet bepaald overeen met de beelden uit natuurdocumentaires waarbij krokodillen zo onopgemerkt mogelijk hun prooi vanuit het water benaderen. Sinds wanneer kan een krokodil trouwens net als een dolfijn metershoog uit het water springen en tientallen meters verder weer neerkomen? Ook bij het maken van diverse slachtoffers blijkt de krokodil wel erg acrobatisch aangelegd te zijn. Blijkbaar moeten haar vertoonde eigenschappen haar als een des te uitzonderlijker en angstaanjagender exemplaar doen laten overkomen, ook getuige het verder niet uit de verf komend en feitelijk overbodig mythisch verhaaltje over haar herkomst. Geloofwaardiger wordt het er ook hierdoor echter niet op, temeer daar hetzelfde verhaaltje suggereert dat ze al een kleine eeuw in het gebied ronddwaalt, blijkbaar zonder al teveel aandacht te trekken.

De totale fysieke verschijning van de krokodil doet de film ook geen goed. Er wordt overduidelijk een rubberen krokodil gebruikt wanneer ze deels in beeld komt en van Computer Generated Images om haar gehele gestalte in beeld te brengen. Het toeslaan van de krokodil levert daarbij dan nog tenminste de nodige bloederige taferelen op, maar naast de ongeloofwaardige acrobatische taferelen die daarbij van de kant van de krokodil herhaaldelijk de boventoon voeren, valt daarbij ook vooral het twijfelachtige gedrag van de diverse personages op. Een van de jongeren blinkt uit door nadrukkelijk gewoon te blijven staan wanneer de krokodil naderbij komt en een van de andere slachtoffers komt als clichématig dieptepunt met haar voet vast te zitten tussen twee boomstronken. Het eind van de film komt als een aanvullende afknapper. Goed, de weinige sympathieke personages weten tenslotte te overleven, maar dit met meer geluk dan wijsheid en dan nog vooral door het onbegrijpelijk nalatig en wederom onnatuurlijk handelen van de krokodil.

Geen hoogvlieger, deze film van Hooper. Een hergebruik van clichés die in veel films al tot op de bodem zijn uitgekauwd en hier worden gekoppeld aan de al even clichématige schijnbaar bovennatuurlijke en als schrikwekkend bedoelde eigenschappen van het monster in het verhaal, in dit geval een krokodil. Wat deze film oplevert voor de kijker? De wetenschap dat een klein beetje anti-muggenspray voldoende is om, als je tenminste in een enkele hap verzwolgen bent, weer heelhuids uit de maag van een krokodil tevoorschijn te komen. Handig te weten voor als je naar een gebied gaat waar krokodillen rondlopen. Voor de rest is deze film van Hooper vooral geschikt voor als je niets beter te doen hebt of als je een schoolvoorbeeld van een clichématige horrorfilm wilt zien.

Frans Buitendijk