Cronaca di un amore (1950)

Regie: Michelangelo Antonioni | 98 minuten | drama, romantiek, misdaad | Acteurs: Lucia Bosé, Massimo Girotti, Ferdinando Sarmi, Gino Rossi, Marika Rowsky, Rosi Mirafiore, Rubi D’Alma, Vittoria Mondello, Franco Fabrizi

Paola is op haar twintigste halsoverkop getrouwd met de veel oudere, schatrijke Enrico Fontana. Hun huwelijk is niet ongelukkig, maar vlak voor haar zevenentwintigste verjaardag wordt Enrico opeens nieuwsgierig naar haar verleden en vooral naar haar vroegere liefdes. Hij huurt de privé-detective Carloni (Gino Rossi) in die onder een valse naam poseert als een vroegere collega van Paola’s vader en haar oude school bezoekt waar hij navraag doet naar haar vriendschappen en liefdes. Via een tip komt hij terecht bij haar jeugdvriendin Matilde (Vittoria Mondello). Matilde voelt dat er iets mis is en waarschuwt na afloop van het gesprek Guido. Guido op zijn beurt zoekt Paola op.

De ontmoeting met Guido brengt Paola volledig uit haar evenwicht. Ooit heeft ze geprobeerd om hem los te weken van zijn verloofde die een jeugdvriendin was van haar en Matilde, maar na de plotselinge, tragische dood van deze vriendin is ze meteen naar Milaan vertrokken en binnen de kortste keren met Enrico getrouwd. Nu blijkt dat zij en Guido altijd van elkaar zijn blijven houden en ook dat ze beiden nog altijd door schuldgevoelens gekweld worden vanwege de dood van zijn verloofde. Dat laatste neemt niet weg dat ze hun liefde een nieuwe kans willen geven, maar zolang Paola met Enrico is getrouwd, zal dat niet openlijk kunnen.

De film doet denken aan een klassieke tragedie en als in een ware tragedie is het ironisch dat als Enrico zijn nieuwsgierigheid had weten te bedwingen, Paola niet meer in contact zou zijn gekomen met Guido en dat er dan niets aan de hand zou zijn geweest. Een mooi element van intense, droevige spijt.

Ook qua spanning is de film zeer geslaagd. Het mysterie rond de dood van de jonggestorven verloofde en vriendin wordt pas geleidelijk aan ontrafeld en de spanning van dat mysterie wordt nog eens versterkt door de verhaallijn of Paola en Guido betrapt zullen worden op hun overspel, hetzij door de detective hetzij door Enrico zelf. Hun vindingrijkheid en de talloze keren dat ze misschien de fout in zullen gaan, variëren van amusant tot zenuwachtig makend. Ook de moordplannen die ze aarzelend beginnen te smeden dragen bij aan dit spanningselement.

De kleding en accessoires van Lucia Bosé zijn adembenemend. De prachtigste japonnen en sieraden maken de beeldschone actrice werkelijk tot een lid uit de hoogste sociale klasse die met het grootste gemak bevelen uit haar mond laat rollen. Ook de dure auto’s waarin zij, Enrico en hun vrienden rijden, completeren het beeld van een grenzeloze, welhaast sprookjesachtige luxe in een land waarin de meeste mensen keihard moeten werken om het hoofd boven water te houden.

Spannend, tragisch en prachtig om naar te kijken.

Diana Tjin-A Cheong