Crushed Wings (2021)

Recensie Crushed Wings CinemagazineRegie: Lalit Bhusal | 97 minuten | drama | Acteurs: Tania Staite, Bhasker Patel, Nisaro Karim, Parvinder Nandhra, Jetinder Summan, Moe Bilal, Oznur Cifci, Parikshit Bickram Rana, Nomana Rose Yusuf Khwaja, Tee Morris, Pradeep Dhakal, Mandy Thandi, Arslan Shah, Gillian Grace, Hussain Nasar, Anna Sairo, Mandy Ali, Lisa Blissitt, Kamal Devkota, Mansoor Zahid

Vrouwelijke genitale verminking, oftewel VGV, is een vorm van besnijdenis waarbij op verschillende manieren delen van de vulva wordt weggesneden, bewerkt of dichtgemaakt. Hoewel dit in vele landen verboden is, komt het nog vaak voor. In ‘Crushed Wings’ van Lalit Bhusal is VGV een belangrijk thema . De film laat niet alleen zien wat deze gruwelijke mishandeling inhoudt, maar ook wat de gevolgen zijn voor de slachtoffers.

‘Crushed Wings’ volgt het leven van Ria (Oznur Cifci), een meisje geboren in een klein dorpje waar ze een gelukkig en zorgeloos leven heeft. Maar op een dag wordt ze meegenomen door haar moeder naar een vreemd huis met vreemde vrouwen en verandert haar leven voorgoed. Na haar procedure kan ze niks anders dan met haar verminking te leren leven en focust ze zich op haar liefde voor haar zusje. Echter, wanneer haar zusje na enkele jaren aan de beurt komt voor VGV, maakt Ria in het openbaar bezwaar waardoor de eer van haar familie op het spel komt te staan. Ze wordt uitgehuwelijkt aan een man die met zijn familie in Engeland woont, en is gedwongen te verhuizen. In haar nieuwe huis beleeft ze elke nacht opnieuw verschrikkelijke pijn en heeft ze regelmatig nachtmerries van haar trauma. Tot ze Emma (Tania Staite) ontmoet die haar een sprankje hoop voor een beter leven aanbiedt.

Het is te merken dat Lalit Bhusal nog erg in zijn explorerende fase zit van zijn filmcarrière. Wat gelijk opvalt is de voice-over van de personages. Daardoor komt het acteertalent van de spelers niet helemaal goed over. Daarnaast gebruikt Bhusal regelmatig vreemde kleurenfilters over zijn beeld wat de belichting af en toe belemmert. Dit veroorzaak bijvoorbeeld dat een witte broek verdwijnt in de achtergrond. Het gebruik van slow motion, echter, versterkt de dramatische scènes waarin Ria leed wordt aangedaan. Haar emoties komen hierdoor beter naar voren en als kijker word je meegenomen in haar malheur.

‘Crushed Wings’ laat zien dat een lage filmkwaliteit soms niet hoeft uit te maken als het verhaal maar goed in elkaar zit. Dat is vooral fijn omdat het onderwerp dat aangekaart wordt, een gevoelige kwestie is. Niet alleen slaagt de film erin een stukje bewustwording te creëren voor VGV, maar tegelijkertijd respecteert de film de islamitische religie door deze acties ervan los te koppelen. Er wordt duidelijk aangegeven dat de Koran VGV niet goedkeurt. Het motief om dit uit te voeren komt eerder uit onwetendheid en druk vanuit de gemeenschap dan dat het door Allah wordt opgedragen. ‘Crushed Wings’ komt daardoor niet over als anti-Islam, maar zeker als anti-VGV.

In een scène over bewustwording van VGV maakt een ervaringsdeskundige duidelijk dat er wereldwijd 200 miljoen meisjes en vrouwen met deze verminking rondlopen. Ruim 100.000 daarvan wonen in Engeland. Doordat deze vrouwen VGV vaak als gewoon beschouwen, loopt een nieuwe generatie het risico dat zij dit ook zullen ondergaan. Het is noodzakelijk dat dit stigma verandert en daarom is een film als ‘Crushed Wings’ zo belangrijk. Het laat zien dat VGV niet alleen een ver-van-mijn-bed probleem is, maar in elk land voor kan komen. Maar belangrijker, het laat zien dat deze praktijk juist tegen al het geloof in gaat en juist een schending is van de rechten van de mens. Pas wanneer VGV niet meer als normaal wordt gezien, kan het veranderen en deze verandering begint bij bewustwording.

Sanne Brands

Waardering: 3