Damsels in Distress (2011)
Regie: Whit Stillman | 95 minuten | komedie, drama, romantiek | Acteurs: Greta Gerwig, Adam Brody, Carrie MacLemore, Megalyn Echikunwoke, Analeigh Tipton, Ryan Metcalf, Jermaine Crawford, Caitlin FitzGerald, Zach Woods, Domenico D’Ippolito, Nick Blaemire, Aubrey Plaza, Hugo Becker, Meredith Hagner, Joe Coots, Billy Magnussen
Whit Stillman is een bijzondere regisseur. Hij is bekend van drie zogenaamde ‘comedies of manner’, films die op een apart humoristische wijze de sociale klassenverschillen tackelen. Dat deed hij met ‘Metropolitan’ (1990), ‘Barcelona’ (1994) en ‘The Last Days of Disco’ (1998). Dertien jaar na dato voegt Stillman opnieuw een vreemde, maar leuke film toe aan zijn (te?) beperkte oeuvre. ‘Damsels in Distress’ is een zeer onconventionele kijk op het fenomeen high school.
Drie studentes, Violet, Rose en Heather, hebben op de Seven Oaks University een zelfmoordpreventiecentrum opgericht. Want, “preventie is tien-tiende van de oplossing van het probleem”, volgens opperakela Violet (briljant neergezet door Greta Gerwig, die doorbrak in ‘Greenberg’ met Ben Stiller). De kijker krijgt een studentenwereld voorgeschoteld, die 360 graden afwijkt van wat normaal gesproken in dit soort high school films de boventoon voert. Studentes proberen depressieve studenten te helpen met betere hygiëne en dansnummers uit musicals (!). De cynische Rose (Megalyn Echikunwoke) krijgt een ‘neusshock’ van de zweetlucht van de mannelijke studenten van Doar Dorm. De dommige Heather (Carrie MacLemore) krijgt iets met Thor, een student die – omdat zijn ouders hem niet naar de kleuterschool lieten gaan – nog steeds stoeit met het herkennen van de verschillende kleuren. Nieuwkomer Lily (Analeigh Tipton uit ‘Crazy, Stupid Love’ en ‘The Green Hornet’), wordt verteld welke kleren ze moet dragen en welk parfum ze moet gebruiken. En wat te denken van Violets grootste doel in het leven, het ontketenen van een door haar bedachte dansrage, in de lijn van de wals, de charleston en de twist? Tapdansen als remedie tegen zelfmoord, kan het nog gekker? Wel in het universum van Stillman. Hij laat een wegwerker in een restaurant, waar Violet na een eigen relatiecrisis belandt, zeggen: “Zelfmoordenaars denken alleen maar aan hun eigen dood. Ze blijven niet rondhangen om de rotzooi op te ruimen.”
Violet betrapt haar dommige vriend Frank met een ander. Lily krijgt van haar vriend Xavier de ‘Kathaarse manier van liefhebben’ uitgelegd (aan de voorkant en zonder condoom). En de leugenachtige player Charlie a.k.a. Fred Packenstacker (Adam Brody) werkt aan een eindejaarswerkstuk met als titel ‘De neergang van decadentie’. Zinnen vol met zelfreflectie en analytische dialogen (Heather: “Ik denk dat er een overeenkomst is tussen moraal en grote achterwerken. Ik heb bijna geen heupen en principes.” Rose: “Als leraren in opleiding falen in het plegen van zelfmoord, hoe kunnen ze de kinderen dan iets leren?”). Drie dames die de verboden Romeinse studentenvereniging Doar willen transformeren in Dior Dorm met behulp van een levensveranderend en hoopgevend wonderzeepje. Van stressballen tot comfortdonuts. Eigenlijk verbaas je je bij ‘Damsels in Distress’ over niets. Met Greta Gerwig als uitblinker wens je voor iedereen betrokken een regenboog aan een heldere, blauwe hemel. High school Woody Allen met Fred Astaire als leraar, zoiets…. Een aanrader voor een bepaald soort publiek. Hogere school humor eigenlijk.
Ruud Stift
Waardering: 3.5
DVD-release: 6 februari 2013