Dance of the Dead (2008)
Regie: Gregg Bishop | 84 minuten | horror, komedie, avontuur | Acteurs: Jared Kusnitz, Greyson Chadwick, Chandler Darby, Carissa Copabianco, Randy McDowell, Michael V. Mammoliti, Mark Lynch, Justin Welborn, Mark Oliver, Blair Redford, Lucas Till, Hunter Pierce, Jonathan Spencer, Stephen Caudill, J. Jacob Adelman, James Jarrett
Wie regelmatig tienerfilms kijkt, weet dat het leven van een Amerikaanse scholier geen groter hoogtepunt kent dan prom night, het afscheidsbal aan het einde van het schooljaar. Het luistert allemaal nauw. De smoking, de jurk, de corsage. De partnerkeuze. Het voertuig waarin je je entree maakt en waarin je na afloop – als het even meezit – kunt gaan liggen friemelen met je date. Alles moet perfect zijn. Zo niet, dan wacht je een zeperd die je later bij de psychiater nog vaak uit de doeken zult doen. Het is dan ook flink balen dat de doden in ‘Dance of the Dead’ juist de avond van junior prom uitkiezen om tot leven te komen. Maar goed, het levert wel een vermakelijke film op.
De ene na de andere gala-ganger valt ten prooi aan het zombieleger, maar gelukkig staan ze na verloop van tijd weer op om als goed geklede ondoden hun weg te vervolgen. Uit een geslaagde scène blijkt overigens dat een besmette partner geen beletsel hoeft te zijn om een gezellige avond te hebben. Dat dit concept gejat is uit ‘Braindead’ vergeef je regisseur Gregg Bishop graag. Ondertussen blijven de overgebleven scholieren onder leiding van underachiever Jimmy (een innemende Jared Kusnitz) opvallend laconiek onder de invasie. Pubers met foute kapsels ontpoppen zich tot helden en helpen het ondode gespuis met flair om zeep. Bimbo’s blijken toch ballen te hebben. En als flair en ballen niet mogen baten, dan kun je met een elektrische gitaar ook wonderen verrichten.
‘Dance of the Dead’ laat zich het best omschrijven als ‘Pretty In Pink’ met zombies. Puberproblematiek meets Peter Jackson: verliefd zijn op het mooiste meisje van de klas, gepest worden, nablijven… en het uitschakelen van gezombificeerde klasgenoten. Grootste pluspunten van de film zijn de charmante jonge cast en het plezier waarmee de film is gemaakt. Heerlijk, een horrorfilm die zonder omhaal van start gaat (de sterke openingsscène hakt er letterlijk in) en het tempo tot het einde toe vasthoudt. Ook fijn dat Bishop de film niet onnodig oprekt, maar tijdig afrondt. Tel daar een paar goeie grappen bij op en ondoden die zich als bloederige kauwgom uit elkaar laten trekken, en je hebt een geslaagde avond. Okay, ‘Dance of the Dead’ is niet zo origineel, maar je zou de film ook een ode aan de klassiekers kunnen noemen.
‘Dance of the Dead’ is niet “een van de beste horrorkomedies aller tijden”, zoals de DVD-hoes jubelt. Tegen ‘Shaun of the Dead’ legt hij het af. Tegen ‘Bad Taste’ ook. Wat is ‘Dance of the Dead’ dan wel? Een hele goede middenmoter! Sterker nog, hoe verder de film vordert, hoe meer mootjes erbij komen. En dat is toch waar het de gemiddelde horrorfan om gaat.
Paula Koopmans