Day Watch – Dnevnoy dozor (2006)
Regie: Timur Bekmambetov | 140 minuten | actie, horror, thriller, fantasie | Acteurs: Konstantin Khabensky, Mariya Poroshina, Vladimir Menshov, Galina Tyunina, Viktor Verzhbitsky, Zhanna Friske, Dmitry Martynov, Valeri Zolotukhin, Aleksei Chadov, Nurzhuman Ikhtymbayev, Aleksei Maklakov, Aleksandr Samojlenko, Yuri Kutsenko, Irina Yakovleva, Yegor Dronov, Nikolai Olyalin, Rimma Markova, Anna Slyusaryova, Igor Lifanov, Sergei Trofimov, Mariya Mironova, Anna Dubrovskaya, Sergei Ovchinnikov, Anton Stepanenko
De Russische film ‘Night Watch’ was een van de prettiger verrassingen van filmjaar 2004. Voor de originele mengelmoes van fantasy, actie- en vampierfilm trok Rusland en masse naar de bioscoop. De charme van de film zat deels in het heerlijk ingewikkelde verhaal, deels in de originele humor en deels in de typisch Russische invulling van bekende Hollywoodsjablonen. De complexiteit van het verhaal zal er voor hebben gezorgd dat het Westerse popcornpubliek zich geen raad wist met ‘Night Watch’ en de film massaal negeerde.
In ‘Day Watch’ gaan we vrolijk verder waar ‘Night Watch’ ophield. Er is nog altijd een fragiel bestand tussen Goed en Kwaad, waarbij de goeden de kwaden controleren en andersom. Het is een wereld waarin de leider van het Goed en de leider van het Kwaad elkaar regelmatig bellen voor een collegiaal onderonsje. Een wereld waarin de bewakers van de ‘Day Watch’ en die van de ‘Night Watch’ nauwelijks van elkaar zijn te onderscheiden. Wat hen scheidt is een arbitraire keuze voor goed of kwaad, wat hen bindt is hun menselijkheid, die zich op zijn Russisch uit in melancholie, fatalisme en heel veel drank.
Hoewel de overeenkomsten het winnen, zijn er toch ook verschillen tussen beide films. Het verhaal van ‘Day Watch’ is veel eenvoudiger dan dat van zijn voorganger. Dat maakt ‘Day Watch’ nog niet toegankelijk, want de film is niet te begrijpen voor wie die voorganger heeft gemist. Nooit wordt uitgelegd wie Anton en Yegor precies zijn, wat hun voorgeschiedenis is en hoe het precies zit met het bestand tussen beide kampen.
Misschien omdat het verhaal eenvoudiger is, zijn de scènes in ‘Day Watch’ iets meer uitgesponnen. Bovendien wordt de verhaallijn te vaak losgelaten om een nauwelijks ter zake doende vondst uit te diepen. Natuurlijk is het leuk om antiheld Anton aan te treffen in het lichaam van een vrouw, maar zo’n sekseverwisseling hebben we net iets te vaak gezien om nog lang te amuseren. Gelukkig zit er weer genoeg actie, humor en aardige vondsten in ‘Day Watch’ om de 2,5 uur met plezier uit te zitten. Net als zijn voorganger heeft ‘Day Watch’ een uitgesproken Russische uitstraling, wat wel zo verfrissend is in een door Hollywood gedomineerd genre. Voor iedereen die heeft genoten van ‘Night Watch’, is deze opvolger een niet te missen film. Degenen die ‘Night Watch’ hebben gemist, kunnen meteen twee vliegen in een klap slaan. En dan op naar het laatste deel: ‘Twilight Watch’.
Henny Wouters