De beentjes van Sint Hildegard (2020)

Recensie De beentjes van Sint-Hildegard CinemagazineRegie: Johan Nijenhuis | 103 minuten | komedie, drama | Acteurs: Herman Finkers, Johanna ter Steege, Ferdi Stofmeel, Leonie ter Braak, Daphne Bunskoek, Reinier Bulder, Aniek Stokkers, Annie Beumers, Marieke Lustenhouwer, Stef Assen, Karlijn Lansink, Jan Roerink

Female empowerment krijgt een andere lading in ‘De beentjes van Sint-Hildegard’ van regisseur Johan Nijenhuis. Hoe kan het dat een echtpaar meerdere decennia bij elkaar is en toch niet gelukkig? In het bijna volledig in het Twents gesproken ‘De beentjes van Sint-Hildegard’ (de makers krijgen bij wijze van spreken al een ster voor de titel) zien we dat dat juist heel goed mogelijk is. Sterker nog: voor veel echtparen is dit een punt om het leven samen opnieuw onder de loep te nemen. Kinderen de deur uit, pensioen in zicht… Heb je elkaar dan nog wel wat te vertellen? Herman Finkers, voornamelijk bekend als cabaretier (“Als ik toch groen haar had, liet ik het wel verven”), schreef het scenario voor deze film en neemt de hoofdrol van de sympathieke Jan op zich.

Jan en Gedda (Johanna ter Steege) zijn al 35 jaar samen. Hij is dierenarts en zij geeft les op de Universiteit Twente. Wanneer een onverwachte gebeurtenis in de familiekring de richting van hun levens verandert, lijkt Jan ineens zijn oogkleppen te verliezen. Hij beseft ineens dat Gedda wel heel stevig de touwtjes in handen heeft. Ze staat haar man op het oog altijd bij met goedbedoelde adviezen (“Neem je jas mee, het kan koud worden!”), maar ondertussen neemt ze allerlei beslissingen zonder rekening te houden met Jans gevoelens of verlangens.

Jan ziet wel van wie Gedda deze manier van doen heeft meegekregen, want ook zijn schoonmoeder vertoont dit obsessieve gedrag. Wanneer Gedda eindelijk de grens bereikt van Jans verdraagzaamheid, maakt Jan een paar hele gekke, maar begrijpelijke sprongen om eindelijk eens zichzelf te kunnen zijn.

Ondertussen zien we dat dochter Liesbeth (Leonie ter Braak) in een soortgelijke situatie zit. Ze is gescheiden, maar net gaan samenwonen met haar vriend Erik (Ferdi Stofmeel). Erik is een import-Twentenaar, en is het dialect nog niet machtig, maar dat is niet het grootste probleem. Hij kan niet buiten de lijntjes kleuren en is ontzettend jaloers. Tenslotte heeft zoon Peter (Stef Assen) met Ilse (Aniek Stokkers) een lot uit de loterij, of is daar ook meer aan de hand?

Het scenario van ‘De beentjes van Sint-Hildegard’ (de titel verklaren zou een spoiler zijn) is een uitstekende bewerking van dat van de Tsjechische film ‘Teorie tygra’ (2016). Het is een perfecte mengeling van serieus drama en een luchtige komedie. De cast is prima, en het is verfrissend om een zich in het oosten van het land en in het Twents gesproken (maar Nederlands ondertitelde) film te zien op het witte doek. Herman Finkers casten in de hoofdrol is een gouden greep geweest, je sluit deze man onmiddellijk in je hart, hoe dwaas zijn bokkensprongen ook zijn. Johan Nijenhuis maakte met ‘De beentjes van Sint-Hildegard’ misschien wel stiekem zijn beste film tot nu toe. Grappig dat dat nu eens voor een andere doelgroep is, de jongeren die doorgaans op zijn films afkomen zullen hier niet zo veel mee kunnen. Veur oaldere leu: onmeunig goei’n film, niks mis met. Goa d’r rap hen, dan ku’j d’r oawer kuiern.

Monica Meijer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 13 februari 2020
DVD- en blu-ray-release: 24 september 2020