De Beveiligers (2018)

Recensie De beveiligers CInemagazineRegie: Anneloek Sollart | 70 minuten | documentaire

De openingsscène van ‘De beveiligers’ bevat het blikveld van een beveiliger zoals die een mensenmassa overziet. Het is een mooi beeld; de geduldig wachtende massa heeft toch iets bedreigends: er kan zomaar iets gebeuren waardoor deze groep ogenschijnlijk gemiddelde Nederlanders uiteenspat. Dan schakelen we over naar de Canal Pride in Amsterdam, een zomerfeest dat een afgeladen binnenstad veroorzaakt. Ook dat heeft iets onheilspellends in ‘De beveiligers’, wanneer de makers opnieuw het perspectief van de protagonisten kiezen: niet de discostampers overheersen, zij zijn de gedempte achtergrond van een taak: het screenen van een veelvormig publiek.

Is dat nodig, het beveiligen van een egalitair volksfeest? Wordt er niet een beetje stemming gemaakt? De beveiligers pikken een verdwaalde alleengaande met een rugzak uit de mensenzee voordat er iets aan de hand lijkt. Als dat niet het geval blijkt, heeft de dreigende achtergrondmuziek zijn werk al gedaan. Op grond van uiterlijk en gedrag kun je altijd wel iemand in een massa als verdacht beschouwen. Misschien gaat er ook wel weinig mis in het Nederland van ‘De beveiligers’, waarin onder meer de bewakers van Wilders, de AH en de Kerncentrale Borssele worden gevolgd. Je zou ook kunnen zeggen dat ze noodzakelijk werk doen, want er zal maar iets ernstigs gebeuren.

Dat moment is de makers niet ‘gegund’, aldus de advocaat van de duivel. Duidelijk wordt onder welke spanning de beveiligingsprofessionals staan, als er bijvoorbeeld iemand met een geitenkop naast hun loopt. Misschien is het juist de gemoedelijke traagheid van ons kikkerlandje die het contrast zo aanzet. Feit is, dat we in ‘De beveiligers’ kijken naar de paranoia van de hoofdrolspelers, en niet naar de realiteit van het grote publiek. Alle beveiligers in deze docu hebben wel eens een andere realiteit meegemaakt, zoals de aanslagen in Brussel. We weten, dat achtervolgingswaanzin in zo’n geval snel overslaat naar de directe omgeving. En dat kan in Nederland ook.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 8 november 2018