De Eetclub (2010)
Regie: Robert Jan Westdijk | 90 minuten | thriller | Acteurs: Halina Reijn, Thom Hoffman, Bracha van Doesburgh, Peter Paul Muller, Angela Schijf, Birgit Schuurman, Mark van Eeuwen, Bas Keijzer, Mattijn Hartemink, Irma Hartog
Daar zit je dan tussen welriekende middelbare dames in kasjmiersjaaltjes, wachtend tot het bioscooplicht dooft om in de anonimiteit op te gaan. Maar donker wordt het niet tijdens de voorstelling van ‘De Eetclub’. Wit als een interieur van Jan des Bouvrie is de film, stijlvol en koel geschoten als betrof het architectuurfotografie. Het is het wit van de afstandelijke perfectie – precies de juiste toon om de verhoudingen in de glamoureuze ‘Gooise’ wereld van de personages te duiden. En freelance vertaalster Karen (Bracha van Doesburgh) is niets minder dan de perfecte gids voor de kijker. Welke bioscoopbezoeker wil zich tenslotte niet identificeren met een beeldschone new kid in town, die ons een aardig inkijkje gunt in een corrupte wereld, de stoute schoenen aantrekt en de bloemetjes buitenzet, om maar eens een paar clichés uit de kast te trekken? En van Bracha van Doesburgh kunnen we het hebben.
Minder subtiel is de manier waarop de makers Karen door het in hapklare brokken versneden verhaal van Saskia Noort loodsen. Zij zetten Van Doesburgh als Bambi op een shovel, om onuitwisbare rupsbandensporen in het vredig hypocriete rijkeluisbos te trekken. Dom, dom, dom: je hoofd in een wespennest steken en verwachten dat de wespen ervandoor gaan. Maar we willen nog steeds dat het goed gaat met Karen – ook al bedriegt ze haar leuke catalogusman (Mark van Eeuwen) en dito kindje met de Audi-aanrandende vastgoedtycoon Simon Vogel (Thom Hoffman), die daarvoor ook nog eens weinig moeite hoeft te doen. Heb je net de juiste vent bij de meubels uitgezocht (of andersom), dan is het immers tijd om in het rommelschuurtje te beginnen. Hormonen zijn nooit tevreden, en daarom blussen de zelfverklaarde slachtoffers van de apenrots – zoals Patricia, Angela en Babette – ze met drank.
Alle ingrediënten zijn aanwezig om van ‘De Eetclub’ een Hopperiaanse zedenschets te maken, maar de verwachtingen van deze kijker worden niet helemaal waargemaakt. Alleen de geconcentreerde Van Doesburgh en de schmierende Hoffman, die dit genre leuk lijkt te vinden, blijken sterk genoeg om het in anderhalf uur gepropte drama, dat uiteindelijk als tv-thriller eindigt, het hoofd te bieden. Halina Reijn heeft een in potentie leuke rol die ze goed vorm lijkt te geven, maar haar Hanneke verdwijnt al snel van het toneel; Irma Hartog (eetclub-opperhoofd Patricia) en Birgit Schuurman (venijnig tutje Angela) valt ook weinig te verwijten; van hun karakters worden slechts contouren geschetst. Het meest onder het tempo lijdt Angela Schijf (Babette), die nauwelijks de kans krijgt vorm te geven aan haar cruciale rol in het verhaal. Toch wel spannend op het eind… Wat is die Thom Hoffman toch nog altijd een stuk… Nog een chablistje?
Jan-Kees Verschuure
Waardering: 3
Bioscooprelease: 25 november 2011
DVD- en blu-ray-release: 22 april 2011