De gelaarsde kat 2: De laatste wens – Puss in Boots: The Last Wish (2022)

Recensie De gelaarsde kat 2: De laatste wens CinemagazineRegie: Joel Crawford, Januel Mercado | 105 minuten | animatie, familie | Nederlandse stemmencast: Jon van Eerd, Anna Drijver, Holly Mae Brood, Jody Bernal, Monic Hendrickx, Frank Lammers, André Dongelmans, Loek Peters, Murth Mossel, Joanne Telesford, Sarah Nauta, Julia Nauta, Niels van der Laan, Jeroen Woe | Originele stemmencast: Antonio Banderas, Salma Hayek, Harvey Guillén, Florence Pugh, John Mulaney, Wagner Moura, Ray Winstone, Samson Kayo, Olivia Colman, Da’Vine Joy Randolph, Anthony Mendez, Joel Crawford, Natalia Cronembold, Paul Fisher, Miguel Gabriel, Cameron Hales, Kevin McCann, Januel Mercado, Al Rodrigo, James Ryan, Conrad Vernon

Naast de muis met de grote oren is er in Hollywood voor de animatiefilm ook nog altijd Dreamworks Animation. Bij de oprichting in 1994 kaapte één van de drie grondleggers van de studio, Jeffrey Katzenberg (de andere twee zijn Steven Spielberg en muziekproducer David Geffen), een bosje aan topanimatoren weg bij Disney. Sommigen menen dat Katzenberg dit uit rancune deed omdat hij in onmin was geraakt met voormalige baas Disney. Het drama achter de schermen daargelaten, het schudde sowieso de hegemonie in animatieland op en leverde uitdagende concurrentie op voor Disney, waaronder de ‘Shrek’ – filmreeks. Evenals de grote concurrent absoluut niet vies van franchise, komt Dreamworks met een tweede deel voor de gelaarsde kat, het schelmachtige ‘De gelaarsde kat 2: De laatste wens’ (’Puss in Boots: The Last Wish’) (Joel Crawford & Jantiel Mercado, 2022). Doet Dreamworks met deze spin-off van Shrek nog mee in de strijd der animatiegiganten? Het korte antwoord is ‘ja’. Tevens knaagt de vraag of de koffer met magie wel zo onuitputtelijk is, want op animatiegebied is de muis met de grote oren weer al lang geen kat in het nauw meer.

Wanneer de avontuurlijke Puss (Antonio Banderas) weer eens het loodje heeft gelegd, zit de kat met een groot probleem, want hij heeft welgeteld nog één leven over. De levende legende kan daarom niet meer zo argeloos rondspringen als voorheen. In diep mineur besluit Puss om zijn gevreesde sabel en dartelende laarzen aan de wilgen te hangen en belandt in een mistroostig kattenpension. De rust daar wordt echter snel verstoord. Er staat immers nog altijd een prijs op de kattenkop van Puss. Premiejager en mysterieuze hombre, Wolf (Wagner Moura), is er als de kippen bij met in het gevolg Goudlokje (Florence Pugh) en de drie beren (Olivia Colman, Ray Winstone, Samson Kayo). Achter de schermen heeft bovendien iemand een dikke vinger in de pap en diegene is tevens op zoek naar de mysterieuze bron voor de laatste wens. Wanneer Puss hiervan hoort, weet hij niet hoe snel hij die bron moet vinden om de legendarische schwung in zijn bestaan wederom op te pakken.

Tijdens de zoektocht naar de verlossende wens raakt Puss in het kattenpension bevriend met de onmogelijk positieve Peritto (Harvey Guillén), die zich eigenlijk liever voordoet als kat, en loopt hij oude vlam en meesterdievegge Kitty Softpaws (Salma Hayek) weer tegen het lijf. Zonder dat het echt belegen wordt, strooit het verhaal met tegeltjeswijsheden zoals wens niet alles maar wees ook tevreden met wat je hebt. En koester en waardeer de mensen om je heen ook al hebben ze zo hun gekke kanten, je weet maar nooit wanneer een therapiehond van pas komt in het leven.

In het genre ontkom je niet meer aan een baldadige hoeveelheid culturele referenties. Naast de talloze knipogen naar sprookjes verwijst de zelfhelende reis van Puss speels naar ‘Apocalypse Now’ (Francis Ford Copolla, 1979) met onder meer het muzieknummer ‘This is the End’ van The Doors. En bovenal zijn de makers geobsedeerd met het Western-werk van Sergio Leone, waaronder ‘The Good, the Bad and the Ugly’ (1966). Zo is Wolf een angstaanjagende combinatie tussen de poncho dragende Blondie (Clint Eastwood) en de slechterik Sentenza (Lee van Cleef): meteen weet je, je laatste uur heeft geslagen. De puntigste verwijzing is Ethical bug (Kevin McCann) waarvan de stem feilloos lijkt op die van Hollywoodacteur Jimmy (James) Stewart, die veelal de goedzak speelt in de Amerikaanse klassiekers. Ook ventileert het insect kritiek op het morele kompas van de belangrijkste tegenstreber in het verhaal, die weinig verholen weg heeft van een zekere ex-president.

Het tweede deel in de reeks komt ietwat sloom op stoom, is hier en daar minder kittig. Daarnaast passen de makers niet geheel succesvol de verhipte en verknipte animatiestijl van ‘Spider-Man: Into the Spider-Verse’ (Bob Persichetti, Peter Ramsey & Rodney Rothman, 2018) toe, wat een flitsende mix moet zijn van een schetsmatige 2D achtergrond met 3D geanimeerde personages. Echter op een gegeven moment landt het verhaal op stevige pootjes en loodst zich emotioneel in een keurige treinvaart, met een aantal sterke grappen onderweg, naar het einde. Hoewel minder katachtig van tong als het eerste deel, is de magie van Puss voor zowel jong als oud allesbehalve uitgewerkt.

Roy van Landschoot

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 21 december 2022