De kinderen van de Bolderburen – Alla vi barn i Bullerbyn (1986)
Regie: Lasse Hallström | 92 minuten | familie | Acteurs: Linda Bergström, Henrik Larsson, Crispin Dickson Wendenius, Ellen Demérus, Anna Sahlin, Harald Lönnbro, Tove Edfeldt, Sören Petersson, Ann-Sofie Knape, Ingwar Svensson, Elisabeth Nordkvist, Bill Jönsson, Catti Edfeldt, Louise Ræder, Peter Dywik, Olof Sjögren, Ewa Carlsson, Lasse Ståhl, Britta Sterneland, Nina Englund, Sigfrid Eriksson, Eddie Axberg
De boeken over de Bolderburen zijn misschien wel de meest persoonlijke van de bekendste kinderboekenschrijfster uit Scandinavië, Astrid Lindgren. Zij groeide begin 20ste eeuw op in een soortgelijk huis, omgeven door appelbomen, evenals de hoofdpersonen uit haar geliefde boeken. Centrale figuur is Lisa, de ik-persoon, een zevenjarig meisje dat vertelt wat er in haar omgeving gebeurt. Zij woont samen met haar twee oudere broertjes Lasse en Bosse op boerderij de Middenhof in Bolderburen, een minidorpje dat uit drie huizen bestaat. Olle, Kersten en hun ouders wonen op de Zuidhof en Anna en Britta wonen op de Noordhof, uiteraard ook met hun ouders en hun tachtigjarige blinde opa.
Voor Lasse Hallström internationale furore maakte met films als ‘What’s Eating Gilbert Grape’ en ‘Chocolat’ regisseerde hij voornamelijk Zweedse produkties. ‘De kinderen van de Bolderburen’ was, samen met opvolger ‘Meer over Bolderburen’ en de gelijknamige tv-serie de laatste voor hij echt doorbrak. De regisseur had al wel twee Oscarnominaties binnen voor zijn regie en script van ‘My Life as a Dog’ (‘Mitt liv som hund’) in 1985. Dat Hallström mooie plaatjes kan schieten heeft hij al meer dan eens bewezen, maar voor wie nog niet overtuigd is, is ‘Bolderburen’ een fantastische kennismaking met het werk van de Zweedse cineast.
De omnibus ‘De kinderen van de Bolderburen’ speelt zich gedurende de vier seizoenen af, ieder met hun eigen kenmerken, die prachtig in de films tot uiting komen. De film ‘De kinderen van de Bolderburen’ speelt zich af in de zomer en de herfst. De start van de zomervakantie is ook de start van de film. Op een rustige wijze worden de personages bij de kijkers geïntroduceerd en al snel leef je mee met de malle avonturen die het zestal beleeft. Het is een heerlijk onschuldige film, geen armoede, geen (intense) ruzies, geen geweld, alleen maar spelende, lachende en ravottende kinderen. De kinderen acteren opmerkelijk natuurlijk, voor allen was dit de eerste stap in het acteursvak. Slechts een aantal vervolgden hun carrière in de filmwereld.
Misschien is het de gezonde Zweedse buitenlucht, maar wat wel opvalt is dat de kinderen unaniem beeldschoon zijn. Ze zouden zo uit een Mexx of Esprit kinderkledingcatalogus weggelopen kunnen zijn. Desondanks is de film authentiek en sfeervol. De humor van het boek ontbreekt een beetje, maar de streken die het zestal uithaalt zijn toch best amusant. In het boek is elk avontuur of belevenis verdeelt in hoofdstukken, en deze structuur is min of meer overgenomen in de film, zodat het losse scènes zijn, die elkaar zonder overgangsmiddel opvolgen. Dit is echter niet storend. Andere onderwerpen uit het boek zijn eveneens erg goed vertaald naar de film, zoals het communicatiesysteem door middel van blikjes en gespannen draad tussen de slaapkamerramen van de kinderen. Ook is het stukje over het boodschappen doen van Lisa en Anna erg geestig en herkenbaar, evenals het fabeltje dat Agda de meisjes op de mouw spelt. Ze moeten over negen hekken klimmen en bij elk hek een bloem plukken, wanneer ze dit boeketje onder hun kussen leggen, dromen ze over hun toekomstige man.
‘De kinderen van de Bolderburen’ is een lieve en aandoenlijke film, en ondanks dat de Zweedse taal voor de hele kleintjes die nog geen ondertiteling kunnen lezen een barrière zou kunnen zijn, bijzonder geschikt voor het hele gezin. De beelden spreken voor zichzelf!
Monica Meijer