De vijf en de piratenschat – Fünf Freunde 3 (2014)

Regie: Mike Marzuk | 95 minuten | familie, avontuur | Acteurs: Valeria Eisenbart, Quirin Oettl, Justus Schlingensiepen, Neele-Marie Nickel, Coffey, Sky du Mont, Michael Fitz, Michael Kessler, Nora von Waldstätten, Davina Weber



De populariteit van Enid Blyton is tegenwoordig niet meer zo hoog dan die in de tweede helft van de vorige eeuw was, maar toch tappen (Duitse) filmmakers nog graag uit haar inspiratiebron. Na de boeken van ‘De dolle tweeling’ zijn ook die van ‘De vijf’ aan de beurt. ‘De vijf en de piratenschat’ is al weer de derde film over broers Julian en Dick, hun zusje Anne, nichtje George en hond Timmy, maar het is de eerste keer dat zo’n film in Nederland uitgebracht wordt.

Voor het kijken naar ‘De vijf en de piratenschat’ is enige voorkennis van de onderlinge verhoudingen desondanks wel handig; de personages worden niet geïntroduceerd en we vallen meteen in het verhaal. De vier kinderen zijn met papa Quentin op een exotische (werk)vakantie; vader omdat hij een oude vriend moet helpen met zijn uitvinding en Julian, Dick, George en Anne verkennen ondertussen het eiland. Bij een strandtentje maken ze kennis met een direct onbetrouwbaar overkomend stel, Nick en Cassi, die hen een boot verhuren. Tijdens dat boottochtje ontdekken ze een scheepswrak en natuurlijk wordt dat wrak onderzocht. Ze vinden er naast een skelet ook een object en nemen het mee aan wal. Jo, een meisje dat op het eiland woont, biedt hen tien dollar voor het ding, maar de vrienden weigeren. Die nacht wordt er bij hen ingebroken… Het blijkt datzelfde meisje te zijn. Wanneer zij haar verhaal doet en aanbiedt het ding te laten repareren, gaan de vier overstag.

Het opgedoken voorwerp blijkt een kompas te zijn van niemand minder dan de eenarmige Ted, een beruchte piraat (vrij vormgegeven naar Jack Sparrow), die volgens de overlevering ergens op het eiland een enorme schat verborgen heeft. Voor Jo is dat reden om naar de schat op zoek te gaan, want met de opbrengst kan zij de schuld afbetalen die haar dorp heeft bij de rijke zakenman Mr. Haynes, in wiens hotel de kids verblijven. Die schuld hebben ze natuurlijk niet zomaar, Mr. Haynes heeft alles gedaan om ervoor te zorgen dat de dorpsbewoners hem niet kunnen betalen, omdat hij eigenlijk niets liever wil dan van het dorp een winstgevend vakantieresort te maken… Klinkt bekend hè? ‘De vijf en de piratenschat’ is niet de eerste – en helaas ook vast niet de laatste – waarin een groepje kinderen het moeten opnemen tegen een op geld beluste projectontwikkelaar.

Toch is dit uitgekauwde verhaalelement niet het grootste struikelblok van ‘De vijf en de piratenschat’. Dat wordt namelijk gevormd door de twee andere schurken in de film, Cassi en Nick. Dit stel (tussen wie de liefde allang bekoeld is als die er al ooit geweest is) volgt de vijf en Jo op hun tocht naar de schat. Ze zijn zo karikaturaal neergezet dat ze werkelijk elke scène waarin ze zitten – en dat zijn er nogal wat – mateloos weten te irriteren. Wanneer stoppen filmmakers nu eindelijk eens met het dommige boeven in kinderfilms stoppen? Ze nemen hiermee hun publiek niet serieus. In films van het ‘Ernst & Bobbie’-kaliber voor kleuters valt het nog door de vingers te zien, maar voor de oudere kinderen, de doelgroep van ‘De vijf en de piratenschat’, kan het gewoon echt niet. Nora von Waldstätten (Cassi) grossiert in het scheef optrekken van haar lip of wenkbrauw, er zitten meerdere scènes in waarin ze met vogelpoep besmeurd wordt en ondertussen is ze wel zo gemeen dat ze de kinderen voor dood achterlaat in een grot. Totaal niet geloofwaardig. Zonde, want de rest van de film ziet er prima uit. De Thaise locaties komen zo uit een toeristenreclamespot en de kindacteurs zijn overtuigend genoeg om het verhaal amusant en spannend te maken. Dat de kinderen niet bepaald een ontwikkeling doormaken en eigenlijk ook maar schetsmatig blijven, is toch minder erg dan die oervervelende Cassi en Nick.

Monica Meijer

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 9 juli 2015