Dear Frankie (2003)

Regie: Shona Auerbach | 102 minuten | drama | Acteurs: Emily Mortimer, Gerard Butler, Sharon Small, Jack McElhone, Mary Rigans, Sean Brown, Jayd Johnson, John Kazek, Katy Murphy, Anna Hepburn, Cal Macaninch, Sophie Main, Anne Marie Timoney

Het Schotse havenlandschap dat we uit zoveel films van de British Cinema kennen, komt ook in deze film weer sterk naar voren. De heuvels en de scheepswerven vormen mooie sfeerbeelden die naadloos passen in de verhaallijn. Het verhaal van de film is mooi klein gehouden en wordt in deze film gevoelvol en zorgvuldig uitgewerkt. Bij de invulling van dit soort verhalen kan niet eens even lekker flink worden uitgepakt, er moet ingetogen worden gespeeld om het geheel in balans te houden. Daar zijn regisseur en acteurs uitstekend in geslaagd.

De manier waarop het verhaal via de naamgeving van de boot (de moeder had de naam Acra eens op een postzegel gezien, niet wetend dat het ook een echte boot is), leidt naar de komst van de boot naar Schotland, en daarmee de komst van de vader is goed uitgewerkt. De doofheid van Frankie wordt niet als een goedkope gimmick gebruikt, maar is in deze film gewoon de pech die je in het leven nu eenmaal kunt hebben, maar die Frankie in de ogen van moeder extra kwetsbaar maakt. Frankie zelf speelt ijzersterk.

In een verhaal als dit liggen alle ingrediënten van een melodrama op de loer, maar dit gevaar wordt zorgvuldig ontweken. De film wordt nergens de gemakkelijk te construeren tearjerker die uit dit gegeven zou kunnen ontstaan. Natuurlijk mag er best een klein traantje worden weggepinkt. De verhaallijn is zorgvuldig, het spel gevoelig en roerend. Zowel de moeder als de kleine Frankie, maar zeker ook Frankie’s “vader”, spelen een geloofwaardig rol. De fake-dad geeft in zijn overeengekomen “vaderrol” tevens de moeder de kans zich voor haar eigen toekomst te “herpakken”. De overige bijrollen in deze film zijn prima ingevuld.

Uiteindelijk verloopt de ontmoeting succesvol en wordt het een bijzondere dag, een onderhuidse aantrekkingskracht tussen de vreemdeling en Lizzie ontstaat. Haar opluchting over de succesvolle ‘vader en zoon’-dag is echter van korte duur.

De regisseur trapt niet in de val die je aan het einde van de film zou kunnen verwachten. Dat einde is verrassend en vermijdt het cliché volledig. Een subliem juweeltje dat je met een goed gevoel de zaal doet verlaten.

Rob Veerman

Waardering: 4

Bioscooprelease: 14 april 2005