Dear John (2010)
Regie: Lasse Hallström | 102 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Channing Tatum, Amanda Seyfried, Richard Jenkins, Henry Thomas, D.J. Cotrona, Cullen Moss, Gavin McCulley, Jose Lucena Jr., Keith Robinson, Scott Porter, Leslea Fisher, William Howard Bowman, David Andrews, Mary Rachel Dudley, Braeden Reed, Luke Benward
‘Dear John’ is gebaseerd op het gelijknamige boek van Nicholas Sparks, van wie eerder al bijvoorbeeld ‘The Notebook’ (2004) succesvol werd verfilmd. De vraag is natuurlijk: vallen de romantici onder ons nu ook weer massaal voor deze productie van regisseur Lasse Hallström, bekend van onder andere ‘Chocolat’ (2000) en ‘What’s Eating Gilbert Grape?’ (1993)?!
John (Channing Tatum) is soldaat bij de U.S. Special Forces en wordt overal ter wereld ingezet waar men dat nodig acht. Thuis – in Charleston, South Carolina – heeft hij alleen zijn vader (Richard Jenkins), met wie hij een erg stroeve relatie heeft. De man is erg teruggetrokken, communiceert nauwelijks en gaat volledig op in zijn muntenverzameling. Wanneer John op verlof is en bij zijn vader verblijft leert hij op het strand een meisje kennen waar hij heimelijk verliefd op raakt: Savannah (Amanda Seyfried). Niet alleen de stugge John komt helemaal tot leven door haar aanwezigheid, ook zijn vader bloeit op nadat Savannah haar interesse in zijn muntenverzameling laat blijken.
Na twee weken is Johns verlof echter voorbij en moet Savannah weer terug naar school. Een jaar lang zullen ze elkaar niet zien, maar ze besluiten elkaar brieven te schrijven. Als John na dat jaar terugkeert ziet de wereld er inmiddels heel anders uit. De Twin Towers zijn verwoest en hij wordt gevraagd om bij te tekenen bij de Special Forces. Wat moet hij doen? Met gevaar voor eigen leven vechten voor volk en vaderland of voor altijd bij de liefde van zijn leven zijn? En als hij kiest voor het eerste, is hun relatie dan nog wel zo’n lang leven beschoren?
De overeenkomsten tussen ‘Dear John’ en ‘The Notebook’ zijn talrijk. Ook deze film ziet er weer schilderachtig uit, de karakters zijn innemend en sleuren je tezamen met de sfeer en dramatiek volledig mee in het verhaal. Zonder dat het nu melodramatisch wordt. Waar Alzheimer in ‘The Notebook’ een belangrijke rol speelt is dat in deze film autisme. Het is Savannah die John er op moet wijzen dat zijn vader hieraan lijdt. Zijn vader houdt dus echt wel van hem, maar kan dat gewoon niet goed uiten. Zij heeft dan ook enige ervaring met deze stoornis, omdat zij in haar omgeving een kind kent (Alan, waarvan de zesjarige versie gespeeld wordt door de in het echt ook autistisch zijnde Braeden Reed!) die dit heeft.
Het is de relatie tussen John en Mr. Tyree (zijn vader) die er het diepst inhakt bij de kijker. Het onvermogen van beiden om dichter tot elkaar te komen is emotioneler dan het gemis dat John en Savannah ervaren als ze niet bij elkaar kunnen zijn. Met een climax die er zijn mag…
En het moet gezegd: Channing Tatum laat absoluut een andere kant van zichzelf zien dan we tot dusver van hem gewend waren. Als in zichzelf gekeerd soldaat die door liefde ontdooit is deze mooie man een goede keuze gebleken. Nu nog leren om ook de meest emotionele uitspattingen wat geloofwaardiger te laten overkomen. Daar heeft de eveneens beeldschone Seyfried een stuk minder moeite mee. Ook zonder tekst kan zij prima een karakter weergeven, om nog maar te zwijgen van Richard Jenkins die na zijn sterke optreden in ‘The Visitor’ (2007) wederom een prachtige rol neerzet.
Het niveau van ‘The Notebook’ wordt niet gehaald en dat zit ‘m meer in details zoals de setting en het teleurstellende einde, waarin er nog zaken uit de hoge hoed worden getoverd die als verrassing niet sterk genoeg aanslaan. Na een emotioneel en intens liefdesverhaal is dat nogal een sof. ‘Dear John’ is absoluut voor de hopeloze romantici onder ons. Maar wat is het soms toch heerlijk om hopeloos te zijn!
Brian Ligtvoet
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 11 maart 2010