Death at a Funeral (2007)
Regie: Frank Oz | 90 minuten | drama, komedie | Acteurs: Matthew MacFadyen, Rupert Graves, Alan Tudyk, Daisy Donovan, Kris Marshall, Andy Nyman, Jane Asher, Keeley Hawes, Peter Vaughan, Ewen Bremner, Peter Dinklage, Thomas Wheatley, Peter Egan, Jeremy Booth, Angela Curran, Kelly Eastwood, Gareth Milne, Brendan O’Hea
Frank Oz werkt al jaren als acteur/poppenspeler voor Jim Henson en deed onder andere de stemmen van Miss Piggy, Grover, Bert en Fozzie Bear. En hij is Yoda, uit Starwars, “Trust in the force you must”, hoe cool is dat! Samen met Jim regisseerde hij in 1982 zijn eerste speelfilm ‘Dark Crystal’. Al snel stortte hij zich als regisseur vooral op komedies, wat resulteerde in een aantal memorabele titels als ‘Dirty Rotten Scoundrels’ (1988) en het onvolprezen ‘What about Bob’ (1991). Later volgden vooral films, die we allemaal niet hebben gezien of zijn vergeten.
Dat zou niet hoeven gelden voor ‘Death at a Funeral’, een volwassen komedie over een begrafenis die niet vlekkeloos gaat verlopen. Wanneer de uitvaartmensen de overleden patriarch naar het ouderlijk huis brengen, opent oudste zoon Daniel de kist: “Who is that?” Dan krijg je handenwrijvend zin in de rest van de film en die stelt niet teleur. Het verhaal gaat over verantwoordelijkheid nemen. Niet alleen voor jezelf maar ook voor de mensen om je heen, de mensen die je dierbaar zijn. Niet dat men dat doet, in tegendeel. Pa deed het wel. Daarom is iedereen ook erg bedroefd dat hij dood is. Verder had hij als inspirerend levensmotto: “doe waar je gelukkig van wordt en doe het nu.” Maar hij had ook geheimen en nu die onherroepelijk naar buiten gaan komen, worden de onderlinge verhoudingen behoorlijk op scherp gezet en wordt iedereen geconfronteerd met zijn eigen levenskeuzen. ‘Festen’ (1998), maar dan luchtig.
De kracht van de film zit hem in het (niet té) kluchtige script en het ensemble goede acteurs, die herkenbare karakters neerzetten. Eén voor één worden ze geïntroduceerd als ze op weg zijn naar de begrafenis. De bijna dementerende, invalide oom, met een slecht humeur, de moeder die haar schoondochter niet mag, de ene broer die succesvol schrijver is en de andere (de hoofdrolspeler) die dat graag zou willen zijn. Zijn beste vriend die hypochondrisch is aangelegd. En dan die dwerg, die niemand kent, wat doet die op de begrafenis? Goed en helder geschreven, in de eerste twintig minuten zijn de kaarten geschud en gedeeld en kan het spel beginnen.
De leukste rollen zijn voor Ewen Bremmer (de hitsige one night stand van Martha) en een heerlijk schmierende Alan Tudyk als onbewuste drugsgebruiker. Samen met de rest van de uitstekende cast en ondersteund door een fijne, passende soundtrack, maken ze een gedegen indruk, in een leuke film, die een breed publiek verdient.
Arjen Dijkstra
Waardering: 4
Bioscooprelease: 19 juli 2007