Déjà Vu (2006)

Regie: Tony Scott | 128 minuten | actie, thriller, avontuur, romantiek, science fiction | Acteurs: Denzel Washington, Val Kilmer, Jim Caviezel, Paula Patton, Bruce Greenwood, Adam Goldberg, Erika Alexander, Matt Craven     

De overeenkomst tussen gigantische actie- en avonturenfilms als ‘The Rock’, ‘Armageddon’, ‘Pearl Harbor’ en ‘Pirates of The Caribbean’? Producent Jerry Bruckheimer. Deze man moet thuis een enorme schuur vol explosieven hebben staan, want ook voor ‘Déjà Vu’ pakt hij weer stevig uit. Het dreamteam van ‘Crimson Tide’ en ‘Man on Fire’, bestaande uit regisseur Tony Scott en acteur Denzel Washington, laat in ‘Déjà Vu’ een sterk staaltje samenwerking zien en de uitkomst van al deze optellingen is een buitengewoon vlotte en originele actiethriller. Althans, dat was de bedoeling.

Want origineel is deze film allerminst. Je kunt het een andere naam en hoedanigheid geven, het oplossen van een moord die al gepleegd is om deze alsnog te voorkomen, doet toch sterk denken aan ‘Minority Report’. Al zit er in ‘Déjà Vu’ minder science fiction en meer CSI-achtig speurwerk. ATF-agent Doug Carlin wordt tegelijkertijd geconfronteerd met een terroristische aanslag op een veerboot en een lijk waar een luchtje aan zit. Alles wijst er namelijk op dat de vrouw door de explosie op de boot om het leven is gekomen, maar zij is echter aangespoeld vóórdat de aanslag plaatsvond. Carlin ziet maar één mogelijkheid: de moordenaar is ook de terrorist en door de moord op te lossen hoopt hij de terrorist aan te kunnen houden.

Wat volgt is een verbazingwekkend en moeilijk te begrijpen analyse van beelden die door middel van satellieten zijn gemaakt. Je kunt ze niet vastzetten of herhalen, je kunt slechts in realtime en vanuit alle mogelijke camerastandpunten de gebeurtenissen bekijken die zich vier en een halve dag daarvoor hebben afgespeeld. Right… het wordt leuk gebracht door Val Kilmer en Adam Goldberg, maar het gaat de realiteit toch wel erg ver te boven. Sterk is wel dat de voorzichtigheid van het team achter deze analyses erg botst met het eigenwijze en nergens voor terug deinzende karakter van Carlin. Wie ‘Inside Man’ heeft gezien weet hoe geniaal Denzel Washington dergelijke rollen kan vertolken.

Analyse van beelden, klooien met de tijd en moderne apparatuur. Het klinkt allemaal vrij eentonig en saai, maar dat is ‘Déjà Vu’ absoluut niet. Tony Scott weet met een aantal actiescènes en zijn fameuze montage toch weer een stijl te bereiken die de film vaart geeft en waardoor de film blijft boeien. Zo zitten er achtervolgingen in die zich afspelen in zowel de tegenwoordige tijd als, door middel van een draagbare hoofdset, in de verleden tijd. Gelukkig snapt Carlin ook vrij weinig van deze moderne technieken, waardoor alles op een vrij eenvoudige manier wordt uitgelegd en je geen hightech nerd hoeft te zijn om het te begrijpen.

Een kwakkelende en niet-originele verhaallijn draait uiteindelijk uit op een sterk gedetailleerd plot waarin alle uiteinden aan elkaar worden geknoopt. Bovendien komen er, naarmate de film vordert, alleen nog maar sterkere rollen bij van Jim Caviezel en Paula Patton. De manier waarop alles nog een keer gebeurt en toch anders verloopt, is verbluffend. Voeg daar de vele, grote special effects aan toe en je kunt niet anders concluderen dan dat Bruckheimer en zijn team het toch weer voor elkaar hebben gekregen. Al moeten ze het dit keer toch echt hebben van alle elementen die een zwak verhaal sterk kunnen maken.

Julien van Alphen

Waardering: 3

Bioscooprelease: 14 december 2006