Delta Farce (2007)

Regie: C.B. Harding | 90 minuten | actie, komedie, avontuur | Acteurs: Bill Engvall, Michael Rose, Glenn Morshower, Larry The Cable Guy, DJ Qualls, Christina Moore, Lorna Scott, Parker Goris, Michael Papajohn, Lisa Lampanelli, Ed O’Ross, Lance Smith, Bill Doyle, Keith David, McKinley Freeman, Joel McKinnon Miller, Chris Spencer, Alejandro Patino, Luis Chávez, Marisol Nichols, David DeSantos, Nicholas Guilak, Toby Holguin, Jimmy Ortega, Albert Santos, Emilio Rivera, Shelly Desai, Tony Perez, Danielle Hartnett

Als er iets is dat het tenenkrommende ‘Delta Farce’ bewijst, is het dat Amerika, en dus ook Hollywood,in de fase is gekomen van het grappen kunnen maken over de war against terror. Veel heeft het in deze film uit 2007 niet om het lijf overigens, ‘Delta Farce’ is verre van een bijtende satire of politieke aanklacht. Het thema wordt slechts gebruikt als achtergrond voor een in potentie grappig verhaal. In de uitwerking ervan ging echter toch iets mis. Jammer…

Drie losers, die zo dom zijn dat ze het woord ‘reservist’ waarschijnlijk niet eens kunnen spellen, kennen elkaar van hun maandelijkse weekendtraining. Larry (Larry The Cable Guy, echte naam Daniel Lawrence Whitney) is werknemer in een drukbezocht lunchrestaurant en wordt nadat hij zijn vriendin voor de microfoon ten huwelijk vraagt door haar op de hoogte gebracht dat ze, in tegenstelling tot zijn veronderstelling, niet zwanger is van hem. De in een trailer park wonende Bill Little (Bill Engvall) vertelt een buurman over de geneugten van het instituut huwelijk (“je ligt ’s nachts wakker en droomt van ontsnappingsmogelijkheid van moord-zelfmoord). De derde sukkel wordt gespeeld door de akelig dunne DJ Qualls (‘Road Trip’, ‘Hustle & Flow’). Qualls vertolkt de rol van Everett, een beveiligingsbeambte die de opslagruimte van zijn opdrachtgever heeft omgebouwd tot appartement, met opblaaspop en al. Hij boogt op een vier dagen (!) durende carrière als politieagent, maar ziet er in zijn zwarte maillot, broekje met luipaardprint en foute pornosnor allesbehalve stoer en gevaarlijk uit.

Tijdens het weekend blijkt dat er tekort aan mankracht is, maar hé, hebben we niet ergens nog wat reservisten over? De sadistische, altijd schreeuwende sergeant Kilgore (Keith David) probeert de drie onwaarschijnlijke soldaten wat bij te schaven alvorens zij naar Irak worden gestuurd. Als het vliegtuig tijdens een noodweer wat van de lading verliest, valt ook de Humvee waarin onze helden in slaap zijn gevallennaar beneden (met parachute, dat dan weer wel), zonder dat zij het merken. Yeah right. Het stel wordt de volgende ochtend in een bloedhete woestijn wakker en automatisch nemen zij aan dat ze in Irak zijn aanbeland. Sergeant Kilgore wordt voor dood aangezien en levend begraven en het trio komt de eerste “Irakezen” tegen (ze zijn immers gekleurd?). De Mexicanen (de kijker is al op de hoogte van de inschattingsfout die de drie hoofdpersonen gemaakt hebben) blijken echter wel blij met de bemoeienissen van het Amerikaanse leger, want het dorpje wordt geterroriseerd door een stel bandieten die geleid wordt door Carlos Santana (Danny Trejo).

Wat volgt is een serie scènes, waarin racistische uitspraken platvoerse grappen afwisselen. Afgezien van een aantal homoseksueel getinte opmerkingen die grappig bedoeld zijn, is het meeste gebaseerd op de misvatting dat Arabieren en Mexicanen er hetzelfde uit zien. Gelukkig worden de rednecks zelf ook niet gespaard en wordt er ook vaak een poging gedaan grappen ten koste van deze lui te maken. Als er ook maar een greintje talent aanwezig is bij de cast en crew, hebben ze het hier nauwelijks laten zien. ‘Delta Farce’ is een waste of time, niet alleen van de makers, maar vooral van het publiek waarvoor het bedoeld is. Hoewel, als je van je stoel rolt van het feit dat de sergeant een fles urine aan zijn lippen zet, in de veronderstelling dat het water is, dan is ‘Delta Farce’ misschien toch je ding.

Monica Meijer