Demain tout commence (2016)

Recensie Demain tout commence CinemagazineRegie: Hugo Gélin | 117 minuten | drama, komedie | Acteurs: Omar Sy, Clémence Poésy, Antoine Bertrand, Ashley Walters, Gloria Colston, Clémentine Célarié, Anna Cottis, Raphael von Blumenthal, Ben Homewood, Alice David, Mona Walravens, Raquel Cassidy, Howard Crossley, Anabel Lopez, Cécile Cassel

Sinds het overdonderende succes van ‘Intouchables’ (2011) is Omar Sy een wereldster. De goedlachse Fransman, zoon van een Senegalese vader en een moeder uit Mauritanië – werd zó populair in zijn vaderland, dat hij met zijn gezin besloot naar Los Angeles te verhuizen. Niet alleen goed voor de gemoedsrust van het gezin Sy – Omar en zijn echtgenote Hélène hebben vier kinderen – maar ook voor de carrière van de vader des huizes. Sindsdien speelde Sy rollen in grote Hollywood-producties als ‘X-Men: Days of Future Past’ (2014), ‘Jurassic World’, ‘Burnt’ (beide 2015) en het derde deel uit de ‘Da Vinci Code’-reeks, ‘Inferno’ (2016). Tussendoor reist hij ook geregeld naar Frankrijk voor opnamen, onder meer voor ‘Demain tout commence’ (2016), een film van Hugo Gélin, die eerder ‘Comme des frères’ (2012) maakte. Gélin komt uit een echte acteursfamilie – zijn opa en oma waren Daniel Gélin en Danièle Delorme (‘Gigi’, 1949) en uit zijn opa’s buitenechtelijke relatie werd niemand minder dan Maria Schneider geboren – en stond zelf ook al op jonge leeftijd voor de camera. Later bleek hij echter meer te voelen voor een carrière áchter de schermen. Veelzijdig als hij is, werkte hij onder meer als producent, scenarioschrijver, cameraman, regie-assistent en regisseur. ‘Demain tout commence’ is zijn tweede speelfilm als regisseur.

Samuel (Omar Sy) leidt een losbandig leven aan de Zuid-Franse kust. Hij verdient wat geld als kapitein op een luxe jacht, en ’s avonds feest en beest hij dat het een lieve lust is. Dat brengt hem geregeld in de problemen met zijn gestreste werkgeefster Samantha (Clémentine Célarié), maar met zijn onmetelijke charme weet Samuel zich overal uit te kletsen. Totdat op een ochtend ineens een oude vlam voor zijn neus staat. Deze Kristin (Clémence Poésy) beweert dat ze een jaar geleden een onenightstand met hem gehad heeft en drukt hem vervolgens een drie maanden oude baby in de handen, om vervolgens met de noorderzon te vertrekken. Verbijsterd en met de moed der wanhoop ziet Samuel maar één uitweg: Kristin achterna reizen naar Londen om haar de baby terug te geven. Maar Kristin lijkt van de aardbodem verdwenen te zijn. Al schutterend, de taal niet machtig, en met een huilend kind op zijn arm tracht Samuel zijn weg te vinden in de Britse metropool, tot hij de Franse filmproducent Bernie (Antoine Bertrand) tegen het lijf loopt. Die regelt voor hem een baantje als stuntman en biedt hem en de baby onderdak. Fast forward naar acht jaar later: Samuel is nog even onverantwoordelijk, maar dankzij zijn tomeloze liefde en energie is baby Gloria inmiddels uitgegroeid tot een pittige en vrolijke meid (Gloria Colston). Ze wonen samen in een prachtig appartement in Londen, de droom van elke achtjarige: compleet met ballenbak, een glijbaan, immens grote Playmobil-poppen en een wand met daarop een van Legosteentjes gemaakte wereldkaart. Het bankstel is een enorme pluizige blauwe olifant en aan de wand hangen snoepautomaten. Vader en dochter leven een fantastisch leven, dankzij Samuels carrière als stuntman. Maar dan staat moeder Kristin ineens weer voor de deur: zij eist haar dochter terug…

‘Demain tout commence’ is een remake van de Mexicaanse film ‘No ce aceptan devoluciones’ (2013). Waar het luchtig begint, met de innemende fratsen waar Omar Sy patent op lijkt te hebben, kiest Gélin ervoor om zwaar te eindigen. Een contrast dat geforceerd aanvoelt. Lange tijd, eigenlijk totdat Kristin ineens weer opduikt, werkt ‘Demain tout commence’ prima als een lichtvoetige komedie. Dat de geloofwaardigheid te wensen overlaat en sommige personages (met name de Britse) wel érg karikaturaal worden neergezet, nemen we maar op de koop toe. Het echte struikelblok is einde, waar op gekunstelde wijze en in een sneltreinvaart meerdere zware thema’s er doorheen gejast worden. Als het de bedoeling is geweest de film meer diepgang te geven, dan komt dat totaal niet uit de verf. Dat de film toch overeind blijft, is grotendeels de verdienste van Sy, die met zijn natuurlijke charisma en flair het publiek weet in te pakken. De chemie met de jonge Gloria Colston is bijzonder overtuigend en spat van het scherm. Heel wat minder goed voor de dag komt Clémence Poésy, maar dat heeft alles te maken met haar rol. Welke moeder geeft nou zomaar haar kind weg? Daar moet toch tekst en uitleg op volgen, er moet een reden voor zijn. Maar meer dan een bedremmeld ‘Ik kan het niet aan’ krijgen we niet. Met als gevolg dat je als kijker nauwelijks sympathie voor haar kunt opbrengen. Dat neemt de angel uit de voogdijstrijd gelijk weg. Antoine Bertrand is een wel érg stereotype gay sidekick: met alles wat maar een beetje mannelijk is, wordt heftig geflirt. Dat hij een hart van goud heeft, zal ook niemand verbazen.

De sfeer in ‘Demain tout commence’ is goed en Omar Sy is een fijne hoofdrolspeler. De film is ongetwijfeld met de beste bedoelingen gemaakt en werkt tot op zekere hoogte ook wel, ondanks de vele ongeloofwaardigheden en clichés. Had Gélin het zo luchtig gehouden, was er weinig aan de hand geweest. Dat hij ervoor koos om naar het einde toe een geforceerde diepere laag aan te brengen, zonder deze de tijd te geven om tot wasdom te komen, doet jammer genoeg afbreuk aan de film als geheel.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 26 januari 2017
DVD- en blu-ray-release: 17 mei 2017