Demoniac – L’éventreur de Notre-Dame (1975)
Regie: Jesus Franco | 93 minuten | horror, thriller | Acteurs: Lina Romay, Jesus Franco, Monica Swinn, Catherine Lafferière, Nadine Pascal, Nicolas France, Pierre Taylou, Roger Germanes, Monica Swinn, France Nicolas, Sam Marée, François Guillaume, Caroline Rivière, Philppe Lebrun, Olivier Mathot, Antonio de Cabo, Maria Forlan, Richard Bigotini, Claude Boisson, Raymond Hardy, Claude Sendron, Daniel White
Jesus Franco: lees die naam en je krijgt bijna direct een beeld van die man. Het klinkt als de naam van een intellectuele, ietwat mysterieuze man die hoogwaardige en degelijke dingen doet. Een persoon met waardigheid. Heb je zo’n beeld voor ogen? Ja? Okay, vergeet dan maar alles wat je doet denken aan een hoogwaardige kwaliteitsfilmer…
…Want een artistiek genie is Franco allerminst. De beste man houdt wel van een beetje controverse en daarom stopt hij zijn films maar wat graag vol met veel bloot, porno-achtige scènes en slappe horrorelementen. Om het soft-erotische resultaat nog op iets te laten lijken, blust Franco het geheel af met misplaatste quasi-literaire volzinnetjes. Dat is Jesus Franco.
Met bovenstaande informatie bij de hand is het een stuk makkelijker om de films van Franco te beoordelen. Je weet immers wat je kunt verwachten van de Italiaanse meester. Maar goed, laten we eerst eens naar de film ‘Demoniac’ van Franco gaan bekijken. In het illustere werkje uit 1979 maken we kennis met auteur Vogel (gespeeld door Franco zelf). Voor het ranzige tijdschrift ‘Dolk en Netkous’ schrijft Vogel sadomasochistische verhalen die bijhoorlijk authentiek overkomen. En dat is niet zo raar: Vogel is namelijk een serie-moordenaar met fundamentalistische ideeën. De killer bezoekt zwarte missen die door de Parijse elite worden gespeeld. Via die missen kiest Vogel zijn slachtoffers uit.
Tja, het is niet makkelijk om iets over deze ‘Demoniac’ te zeggen. Voor het merendeel van de doorsnee filmbezoeker zal ‘Demoniac’ pure pulp met een soft-erotisch karakter zijn. En daar is heel wat voor te zeggen. ‘Demoniac’ is een film met een zwalkend verhaal, een tergend traag tempo, een slechte beeldkwaliteit en erbarmelijk acteerwerk. Franco besteedt vooral aandacht aan overdadige seksscènes en quasi dramatische close-ups van de acteurs.
Tussen al de seksuele escapades door die tijdens de zwarte missen plaatsvinden, probeert Franco de spanning op te voeren door een thrillerplotje op te voeren. Vogel wordt namelijk op de hielen gezeten door de Parijse politie. Als je op zoek bent naar een erotische thriller dan zal je teleurgesteld worden door ‘Demoniac’.
De spanning wordt volledig ondergesneeuwd door de overdadige seks. Slechts mondjesmaat betrekt Franco het thrillerplotje bij zijn verhaal. Het gevolg: de spanning is ver te zoeken en het verhaal komt nog fragmentarisch over, omdat geen enkel personage wordt uitgediept en de scènes als los zand aan elkaar lijken te zijn geplakt. Terwijl je wanhopig probeert om grip te krijgen op de hoofdpersonages, gooit Franco er lukraak nog maar wat wazige karakters tegenaan.
Franco heeft geen oog voor karakterontwikkeling en spanningsopbouw. Nee, meneer ziet liever kronkelende lichamen en sidderende dames. Ruim de helft van de speelduur van ‘Demoniac’ bestaat uit hopeloos gedateerde seksscènes waarin gezellige bossen schaamhaar de hoofdrol spelen. Vooral de schaamstreek van Franco’s muze, Lina Romay, komt nogal pontificaal in beeld. Romay draaft continu op in de meest spannende pakjes en niets verhullende poses.
‘Demoniac’ draait vooral om lesbo-seks, orgies en perversiteiten. Tijdens het 93 minuten durende product van Franco zul je heel wat vormen van seks voorbij zien komen. De erotiek krijgt een onbedoeld grappig karakter door het amateuristische karakter ervan. Vreemde poses en vooral veel haar domineren de film. De krakerige synthesizermuziek zorgt voor een goedkoop, smoezelig sfeertje. De smerige ambiance wordt versterkt door enkele vreemde horrorscènes waarbij Vogel zijn slachtoffers bewerkt met een mes.
De horror, die bijzonder nep overkomt door de erbarmelijke special effects, in combinatie met het sterke sadomasochistische karakter van de film zorgt voor een naargeestig sfeertje. In ‘Demoniac’ worden seks en liefde steevast gecombineerd met pijn, dood en bloed. De film doet denken aan de vampierenstrips uit de jaren 70 waarin horror wordt gecombineerd met goedkope seks: pure pulp dus.
En ‘pulp’ is een term waarmee je ‘Demoniac’ nog het beste kunt beschrijven. De goedkope uitstraling en slechte opnamekwaliteit van de film verraden het beperkte budget van de film. Cultfreaks zullen misschien een diepere betekenis kunnen vinden in de motieven van de godsdienstwaanzinnige Vogel. Maar na het zien van deze vreemde soft-pornografische film zullen veel mensen, waarvan ondergetekende, weinig zin hebben om de ware intenties van Franco te onderzoeken.
Frank v.d. Ven