Dennis P. (2007)

Regie: Pieter Kuijpers | 93 minuten | komedie, romantiek, misdaad | Acteurs: Edo Brunner, Nadja Hüpscher, Willeke van Ammelrooy, John Leddy, Sjoerd Pleijsier, Marian Boyer, Finn Poncin, Mary-Lou van Stenis, Carol van Herwijnen, Inger van Heijst, Edwin de Vries, Haye van der Heyden, Jorre Vandenbussche, Sacha Marcus, Wimie Wilhelm, Bodil de la Parra, Mohammed Azaay, Jelka van Houten, Raymond Thiry, Walid Benmbarek

Edo Brunner. Typisch zo’n BN’er die iedereen wel kent, maar waarvan eigenlijk? Het antwoord is simpel: van die kleine, niet helemaal doorgebroken televisieprogramma’s die toch best leuk waren (en zijn). ‘Kannibalen’, ‘Cashcab’, ‘Tequila’ en niet te vergeten een bijzonder leuke bijrol in ‘De Griezelbus’ van Pieter Kuijpers. ‘Dennis P.’, zijn film over de diamantroof bij Gassan Diamonds in 2001, biedt nu uitkomst: een eigen podium voor Brunner, waarop hij zich mag bewijzen als groot Nederlands acteur. Althans, als bekénd Nederlands acteur. Want groot is hij al. ‘140 kilo liefde, recht voor je neus! En je ziet het niet eens!’ Wie ‘Dennis P.’ heeft gezien kan letterlijk en figuurlijk niet meer om Brunner heen.

Pieter Kuijpers heeft zijn sporen inmiddels ruim verdiend. Met uitzondering van ‘De Griezelbus’, wat een verfilming is van de boeken van Paul van Loon, heeft hij zich in korte tijd ontwikkeld tot meester in het verfilmen van waargebeurde, Nederlandse verhalen, een kunst op zich. Maar met ‘Dennis P.’ ligt het allemaal net iets anders. De film is in feite een boekverfilming, gebaseerd op het boek ‘Aan de haal’ van Gijsbert Termaat en Tjerk de Vries, en kenmerkt zich als een ultieme liefdeskomedie. In ‘Dennis P.’ zien we niet alleen het hoe, maar vooral het waarom achter de bekende roof. Op een manier die zelfs bij de meest humorloze filmkijkers toch op z’n minst een klein glimlachje tevoorschijn moet kunnen toveren.

Dennis is in de film in alle opzichten een mislukkeling die overal iets positiefs in probeert te vinden: hij woont weer bij zijn ouders (…voor de gezelligheid!), moet genoegen nemen met een slecht betaalde, saaie baan (…maar wel bij de grootste diamantzaak in Nederland!) en heeft een enorme schuld (…en die heb ik binnen de kortste keren dubbel en dwars terug verdiend!). Dennis is een idealist die durft te dromen, een rol die bij uitstek is weggelegd voor Brunner. Door middel van een hilarische voice-over, waarin hij direct tot het publiek spreekt, laat hij iedereen in het begin van de film weten dat het met hem toch echt wel goed komt.

Dat positieve, kinderlijke karakter van Dennis geeft flair aan alle relaties en dialogen in de film, met name in combinatie met stripper Tiffany, een glansrol van Nadja Hüpscher, en met zijn ouders, gespeeld door Willeke van Ammelrooy en John Leddy. Daarnaast legt zijn zwaarlijvigheid af en toe een zeer komische noot op zijn onervarenheid en verlegenheid op seksueel gebied. Dennis wil geen sex, Dennis wil gewoon lekker kletsen. En wanneer hij de eerste keer diamanten mee naar huis smokkelt wil hij alleen nog maar meer, en is hij zo blij als een kind dat tien minuten gratis mag winkelen in de Jamin. Dennis wordt verliefd, verdient bakken met geld, en Dennis ziet alles nét iets rooskleuriger dan het in feite is.

De droge humor in ‘Dennis P.’ is misschien nog wel het meest amusante element van de film. De stiefvader van Tiffany, die meer bezig is met de dikke auto van Dennis dan met het welzijn van zijn dochter, de ordinaire Tiffany die coquilles uitspuugt en bijna een kindermenu krijgt in een luxe restaurant, en Dennis die in de duurste pakken rondloopt en overal met geld strooit. ‘Credit card? Niks ervan, ik betaal gewoon cash. Of wil je soms dat ik naar een ander hotel ga ofzo? Hier! Zoek maar wat uit!’ Het houdt simpelweg niet op. En het is gewoon écht grappig.

Dennis slaat uiteindelijk zijn grote slag om Tiffany’s grootste wens in vervulling te brengen: in een magnetrondoos steelt hij een slordige tien miljoen euro aan sieraden en steentjes van zijn werkgever. Bijna tot zijn eigen verbazing lukt het hem en hij vertrekt samen met Tiffany naar Mexico. Daar komt hij echter al snel bedrogen uit. In rap tempo volgen extreme emoties elkaar op: geluk, liefde, verdriet. Van Nadja Hüpscher wisten we het al, Brunner laat zien dat hij inderdaad behoorlijk goed kan acteren.

Of geld nu gelukkig maakt of niet, het blijft een vraag zonder antwoord. Dennis heeft wel geleerd dat je er in ieder geval niet alles mee kunt kopen. Wat betreft de film zelf is het ook vrij eenvoudig: ‘Dennis P.’ is inderdaad de ultieme liefdeskomedie. Niets meer en niets minder. Met subliem acteerwerk, en een dikke, hele dikke knipoog. Pieter Kuijpers heeft het weer geflikt.

Julien van Alphen

Waardering: 4

Bioscooprelease: 15 maart 2007