Des Teufels Bad (2024)

Regie: Severin Fiala, Veronika Franz | 121 minuten | thriller, drama | Acteurs: Anja Plaschg, Maria Hofstätter, David Scheid, Tim Valerian Alberti, Natalija Baranova, Franziska Holzer, Elmar Kurz, Agnes Lampl, Claudia Martini, Camilla Schilia, Annemarie Schwarzenberger, Elias Schützenhofer, Lukas Walcher

‘Des Teufels Bad’ toont bij aanvang zulke realistische wreedheden, dat je je bijna niet kunt voorstellen dat de film is voorgedragen door Oostenrijk als inzending voor beste buitenlandse film voor de Academy Awards in 2025. Toch is het zo; tegelijkertijd is de film te zien op het Imagine Film Festival 2024 in Amsterdam.

Gelukkig, het is dus maar fantasie, dat gooien van baby’s van watervallen, en het afzagen van vingers bij het onthoofde lichaam van de dader. De plastische horror in ‘Des Teufels Bad’ is middeleeuws van karakter, en verschijnt onaangekondigd bij de kijker. Die zakt net in zijn bioscoopstoel bij het zien van de baby.

‘Des Teufels Bad’ is een fascinerende film van regisseursduo Veronika Franz en Severin Fiala, afkomstig uit de kring rond Ulrich Seidl. Het werk borduurt voort op Bruno Dumont, die ook speelt met het mixen van hedendaagse en historische motieven – hier zelfs woningnood en impotentie als geplaatst in een schilderij van Hieronymus Bosch.

Net als bij Dumont wordt het alledaagse van wreedheid in ‘Des Teufels Bad’ religieus geankerd, zoals het gegeven dat in de achttiende eeuw zelfmoord in Oostenrijk verboden was en daardoor door derden moest worden uitgevoerd, die vervolgens weer vergiffenis krijgen. Het redden van zielen vraagt om meer wreedheden.

Je raakt er bijna van in een psychotische depressie, zoals Agnes (de overtuigende Plaschg). Het decor is achttiende-eeuws; de zelfbewustheid van de protagonisten van deze tijd, alsof de teletijdmachine van Suske en Wiske de acteurs in de verkeerde eeuw heeft doen belanden. Andere scènes ademen dan weer de sfeer van heksenverbrandingen of van soldaten in de loopgraven.

Is dat niet kunst, bevreemden en verdraaien? Ja, al missen Franz en Fiala de uiteindelijke finesse van Dumont. Die schildert stillevens van zijn hoofdpersonen, terwijl Franz en Fiala alle rekwisieten uit de kast trekken. Het maakt de film wel een boeiend schouwspel, een oorlog in beeld en geluid van door bloed en pijn ploegende mensen.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3.5

Speciale vertoning: Imagine Fantastic Film Festival 2024
Bioscooprelease: 7 november 2024