Destello bravío (2021)

Regie: Ainhoa Rodríguez | 98 minuten | drama | Acteurs: Isabel María Mendoza, Carmen Valverde, Guadalupe Gutiérrez, Isabel Valverde, Isabel María Giraldo, Ángela González, María Sosa, Petra Parejo, Valentina Jiménez, Noelia Montero, Inma Pedrosa, Vicente Calero, Antonio Andrés Borrallo, Manuel Ignacio Acedo, Jonathan Moruno, José María Pozo, Juan Francisco Castaño

In een verlaten dorp in de Spaanse regio Extremadura portretteert Ainhoa Rodríguez met haar debuutfilm drie vrouwen die ‘magische sluipwegen zoeken om te ontsnappen aan […] uitzichtloze levens’. De film is echter in de eerste plaats een visueel haarscherp portret van een uitstervende plattelandscultuur, in aanleg niet eens een surrealistisch drama maar een documentair project.

Die insteek maakt de film extra interessant, met als boodschap dat transcendente ervaringen belangrijk zijn, ook al gebeurt er verder weinig in de dagelijkse levens. ‘Destello bravío’ (‘machtige lichtflits’) verbeeldt een vergrijzende gemeenschap van mensen die nergens anders naar toe kunnen – een actueel gegeven dat in meer Europese regio’s speelt, en de thematiek van de film naar een hoger plan tilt.

Terwijl in de grote stad het maatschappelijk leven bruist en dat in de media uitgebreid wordt getoond, zitten de karakteristieke oudjes van Extramadura gelaten voor zich uit te staren. Dat geldt niet voor Cita, die op latere leeftijd bij haar man weggaat. Kenmerkend voor de toon van Rodríguez is een videoboodschap van de verlaten echtgenoot, met Cita satanisch schaterlachend bij het aanhoren.

Of het verhaal van een oude schaapherder die een lam mond-op-mondbeademing geeft om een leven te redden. Het wordt door de technisch begaafde Rodríguez terloops gepresenteerd, als objet trouvé. De visuele sfeer is die van David Lynch, maar het ligt er niet te dik op. ‘Destello bravio’ is terecht geen uitleggerige film en dient te worden ondergaan. Geldt dat trouwens niet voor alle films?

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 18 augustus 2022