Dikkie Dik en de verdwenen knuffel (2024)

Recensie Dikkie Dik en de verdwenen knuffel CinemagazineRegie: Joost Van Den Bosch, Erik Verkerk | 62 minuten | familie, animatie | Originele stemmencast: Burny Bos

Zullen we ons ooit los kunnen maken van de vertelstemmen die in Sesamstraat vanaf 1980 de korte verhaaltjes vertelden over de avonturen van Dikkie Dik? Bij het (voor)lezen van een Dikkie Dik boekje zullen de stemmen van Rudy Kuhn en Frank Groothof vaak in het hoofd hangen van de voorlezer. De boekjes werden en worden nog steeds, getekend door Jet Boeke en voorzien van zeer bondige teksten van Arthur van Norden.

Nu is er ook een speelfilm van een dik uur over Dikkie Dik, namelijk ‘Dikkie Dik en de verdwenen knuffel’. De film is gemaakt bij Ka-Ching Cartoons, een animatiestudio in Rotterdam. De studio wordt gerund door Joost van den Bosch en Erik Verkerk. Zij zijn dan ook de regisseurs van deze eerste bioscoopfilm van Dikkie Dik.

Naast hun werk moet natuurlijk ook het werk van Burny Bos (1944-2023) hier worden genoemd. Burny Bos, overleden in december 2023, is een van de grootste jeugd-TV-namen die we ooit hadden in Nederland. Velen van ons zijn opgegroeid met het werk dat hij voor de VPRO deed: “Rembo en Rembo”, “Theo en Thea” en nog veel meer jeugdtelevisie dat onderdeel van de geschiedenis is geworden. Burny Bos heeft niet alleen zijn stem geleend aan ‘Dikkie Dik en de verdwenen knuffel, maar hij heeft ook het scenario geschreven.

Kortom, aan kwaliteit ontbreekt het niet voor de productie van de eerste Dikkie Dik bioscoopfilm. De lengte van de film, 62 minuten, is net genoeg om de spanningsboog van de 3-6 jarigen vast te houden. Heeft een kind wat minder spanningsboog dan mag het tijdens de film rustig een beetje rondlopen en rondkijken. De exploitanten van de kinderbioscopen zijn dit vast wel gewend.

De Dikkie Dik verhalen zijn geen verhalen die allemaal snel en kort zijn gesneden. We hebben alle tijd om de situatie in ons op te nemen. De traagheid die katten eigen is wordt zo in de film vertaald dat we rustig kunnen meeleven. Het grote drama van ‘Dikkie Dik en de verdwenen knuffiel’ is, u raadt het al, de verdwijning van de allerliefste knuffel van Dikkie Dik: Beer. Zoals bekend kunnen kinderen en Dikkie Dik slecht zonder hun knuffel op de zeer kritische momenten in hun leven: gevallen van de fiets? Knuffel erbij! Samen eten? Knuffel erbij! Slapen? Knuffel naast ons in het bed. Wie kent het niet, en Dikkie Dik is echt niet anders dan de kinderen. Dit plus het feit dat Dikkie Dik net als andere katten, de neiging heeft om een flink deel van zijn dag slapend door te brengen, maakt het duidelijk dat de ontbrekende knuffel Beer een grote verdrietige gebeurtenis is, in het leven van de rode kater.

Gelukkig krijgt Dikkie Dik hulp van zijn beste vriend. Poes Muis. Inderdaad een wat vreemde naam maar de kleur van Poes Muis, grijs dus, zal wel de verklaring voor de naam zijn. En, het moet gezegd, het is wel een vreemd verhaal hoe knuffel Beer zomaar heeft kunnen verdwijnen. De poezen gaan samen op onderzoek uit en slaan de pootjes ineen en starten een vrolijke zoektocht vol avonturen. Een zoektocht waarbij efficiency niet erg voorop staat. Poes Muis en Dikkie Dik laten zich vaak nogal afleiden van het doel van hun zoektocht, glijden langs de leuning van de trap, springen op het bed, schommelen in de schommelstoel. Het helpt allemaal niet zo erg om Knuffel Beer terug te vinden. Gelukkig is daar de voice-over die met behulp van kinderstemmen de twee poezen eraan herinnert dat ze een hoger doel hebben op dit moment in hun leven. Uiteindelijk zijn er nog meer dieren die helpen zoeken naar knuffel Beer en met zoveel zoekkracht kan het niet anders dan dat knuffel Beer wordt teruggevonden.

De zoektocht van de twee katten wordt geanimeerd door leuke liedjes die al snel mee te klappen zijn voor de kinderen. De liedjes van Mike Boddé en Johan Hoogeboom dragen zeker bij aan tempoversnellingen en -vertragingen waar het nodig is. Een uitgave van de liedteksten bij de film of later bij de DVD zou misschien een idee zijn.

‘Dikkie Dik en de verdwenen knuffel’ is een prima tekenfilm waarin kinderen niet alleen allerlei stereotypen tegenkomen maar ook veel kunnen leren over het gedrag en het karakter van diverse dieren (en dus van mensen) Ook positieve eigenschappen worden onderstreept: hulpvaardigheid, vriendschap zijn waarden die ook nadrukkelijk worden uitgedragen. Een aanrader dus.

Ton IJlstra

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 19 juni 2024
Speciale vertoning: Nederlands Film Festival 2024
DVD-release: 11 december 2024