Dior and I (2014)

Regie: Frédéric Tcheng | 89 minuten | documentaire | Met: Raf Simons, Pieter Mulier, Grace Coddington, Marion Cotillard, Isabelle Huppert, Marc Jacobs, Jennifer Lawrence, Sharon Stone, Sidney Toledano, Allegra Versace, Donatella Versace, Harvey Weinstein, Anna Wintour

Christian Dior is nog altijd een naam van formaat in de mode-industrie. De ontwerper en oprichter van Frankrijks beroemde modehuis overleed al in 1957, maar nog altijd voelen zijn medewerkers zijn aanwezigheid. Nachtportieren beweren dat zijn geest door de vertrekken waart als ze hun rondes maken. Het is voor Belgisch ontwerper Raf Simons (1968) dus bepaald geen sinecure om de positie van artistiek directeur te vervullen. In 2012 volgde de voormalige artistiek directeur van Jil Sander de in dat jaar daarvoor bij Dior ontslagen John Galliano op. In documentaire ‘Dior and I’ van Frédéric Tcheng volgen we het wel en wee van Raf en zijn medewerkers, vanaf het moment dat hij aan hen wordt voorgesteld tot na de première van zijn eerste haute couture-collectie. Een ware race tegen de klok, hij had daar slechts twee maanden voor.

Filmmaker Tcheng heeft al meer ervaring in de modewereld. Hij co-regisseerde ’Diana Vreeland: The Eye Has to Travel’ over moderedacteur Diana Vreeland van Harpers Bazaar en was producent en editor van ‘Valentino: The Last Emperor’ (2008), een film waarin hij de voorbereidingen voor de laatste show van de met pensioen gaande modewerper volgt. Het werd een kroniek van het einde van een tijdperk. Voor ‘Dior and I’ neemt hij voor het eerst zelfstandig de regie op zich. Dat gaat hem prima af. Elke seconde van ‘Dior and I’ fascineert en daarvoor hoef je niet eens modeminnend of zelfs maar -bewust te zijn. De processen die in gang worden gezet, de onderlinge verhoudingen binnen het bedrijf, de fricties, de stress, onzekerheden en de humor waarmee alles wordt benaderd: het is erg boeiend en bijzonder om er getuige van te mogen zijn. Het feit dat het om een modemerk gaat, doet soms niet eens ter zake; de situaties hadden in elk ander bedrijf waar een nieuwe leidinggevende aangesteld wordt, plaats kunnen vinden.

Natuurlijk blijft Dior zelf ook niet onbelicht. We krijgen via opgelezen dagboekfragmenten een goed beeld van hoe hij als persoon was: gereserveerd en het liefst in gezelschap van een paar goede vrienden, liever dan zich in het middelpunt te wanen op grootse feesten. In het bedrijf hangt zijn portret en er wordt met eerbied en ontzag over hem gesproken. Maar bovenal gaat ‘Dior and I’ over Raf Simons, de mensen in de ateliers, en de aanloop naar die oh zo belangrijke eerste première, die bijgewoond zal worden door mensen als Anna Wintour, Harvey Weinstein, Jennifer Lawrence, Marion Cotillard en Sharon Stone. Die gevoelens van eerbied en ontzag voor Christian Dior, die lijken voor Raf nog even ver weg. Raf komt soms zelfverzekerd over, maar op andere momenten zie je hem bijna instorten. Zeker in de momenten waarop er van hem verwacht wordt dat hij aan PR doet, is hij aandoenlijk verlegen, alsof hij zich niet heeft gerealiseerd wat zijn nieuwe betrekking allemaal inhoudt. De wrijving die ontstaat als een afspraak niet nagekomen wordt – één van de hoofden van de afdeling is op bezoek bij een klant in de VS (die er elk seizoen voor een bedrag met vijf nullen besteedt) en haar vlucht is vertraagd – laat dan weer van een andere kant zien van de zakenman, die zelf nooit een potlood ter hand neemt, maar er een geheel eigenzinnige manier van ontwerpen op nahoudt. Zijn vastberadenheid uit zich in de scènes waarin hij per se op Sterling Ruby geïnspireerde stoffen wil gebruiken in zijn ontwerpen, een bijna onmogelijke en daarom risicovolle wens, maar wel eentje die zich dubbel en dwars uitbetaald.

De korte interviews met de medewerkers in de naaiateliers geven een uniek kijkje in de keuken van een modehuis; er worden hoge eisen gesteld, lange dagen gemaakt, en pas als het model haar eerste stappen op de catwalk zet is hun ‘kindje’ af, vaak wordt er in de laatste minuut daaraan voorafgaand nog gewerkt. Het zijn niet alleen oudgedienden die voor de camera hun zegje doen, ook stagiaires die hun droombaan hopen te vinden. Een mooie mengelmoes van jong, oud, man en vrouw komt aan bod. Of je nu graag rondloopt in de laatste designermode of dat alleen het bedrag dat uitgegeven is aan de aankleding van het huis waarin de première gehouden werd je al duizelt (die bloemenwanden!), deze documentaire is het aanzien zeker waard. ’Dior and I’ is geen verkooppraatje voor het Franse modehuis, maar een eerlijke, niets verhullende documentaire over een bedrijf dat naam blijft maken. Een kroniek van het begin van een nieuw tijdperk.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 9 juli 2015
VOD-release: 29 september 2015
DVD-release: 29 september 2015