Dirty Dancing 2 – Dirty Dancing: Havana Nights (2004)

Regie: Guy Ferland | 96 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Diego Luna, Romola Garai, Sela Ward, John Slattery, Jonathan Jackson, Patrick Swayze, January Jones, Mika Boorem, Rene Lavan, Mya, Polly Cusumano, Chris Engen, Tommy Kavelin, Wilmer Cordero, Charlie Rodriguez, Donato Poveda

‘Dirty Dancing 2’ is een schaamteloos romantische bakvissenfilm zoals ze nog maar zelden gemaakt worden. Zonder ook maar een enkele knipoog beleeft het oude thema van de verboden tienerliefde tussen rijk en arm haar comeback in een ouderwetse familiesetting, inclusief boze ouders, valse types en bittere maar onvermijdelijke tranen.

De link met het inmiddels al zeventien jaar oude ‘Dirty Dancing’ is een kleine; hoewel ook in het broeierige Cuba een lelijk eendje transformeert tot sensuele schoonheid en Patrick Swayze in een kleine rol als dansleraar optreedt is de sequel-connectie te verwaarlozen. Regisseur Guy Ferland lijkt met deze film op zeker te spelen. Hij kiest voor veilige toevoegingen als de sexy ster in een cameo – in dit geval Mya – met hier en daar een twist. Zo overspeelt de rijke Amerikaan die net als Javier naar de gunsten van Katey hengelt zijn hand door haar tegen haar zin te kussen . Om het ‘schandaal’ niet uit te laten lekken dwingt Katey deze James (Jonathan Jackson) het spel mee te spelen in de verovering van de arme latino Javier – een rol van de posterrijpe Diego Luna, die in eerste instantie wat verloren rondloopt maar naarmate de film vordert toch wel wat presence krijgt.

Dat was het wel zo’n beetje. ‘Dirty Dancing 2’ blijft een film voor jonge tieners. Traumatische obstakels als Katey’s jaloerse moeder worden moeiteloos opzij gezet; de communistische revolutie is niet meer dan een romantische ontwikkeling. Het was toch maar een vakantieliefde. De film haast zich vooral in de eerste helft door de clichés om de struise, maar houterige Katey zo snel mogelijk de ‘dirty’ dansvloer op te krijgen, waar de Cubanen van nature al orgastisch in elkaar verstrengelen. En zo vies is het helemaal niet. Zweetdruppeltjes krijgen we nauwelijks te zien, laat staan enig speeksel. Wel moet gezegd worden dat het koppel Garai-Luna er op het moment supreme overtuigend sexy uitziet.

We zullen dan ook maar verklappen dat de twee elkaar krijgen en dat escaleert in een beschaduwde scène à la ‘Careless Whisper’ van George Michael. De ironische zwijmelzuchten waren in de bioscoopzaal niet van de lucht, maar het is dan ook geen film voor een kritisch publiek. Vrees bij ‘Dirty Dancing 2’ niet voor ‘gore and sensuality’. Zelfs dertienjarigen mogen er in Amerika al naar toe.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 6 mei 2004