Dirty Diaries (2009)

Regie: Mia Engberg, Elin Magnusson, Sara Kaaman, Ester Martin Bergsmark, Nelli, Andreas, Åsa Sandzén, Pella Kågerman, Tora Mårtens, Wolfe Madam, Ingrid Ryberg, Universal Pussy, Joanna Rytel, Marit Östberg, Jennifer Rainsford | erotiek |

‘Dirty Diaries’ is een verzameling van een dozijn korte pornografische films, gemaakt door vrouwelijke filmmakers. Door een vrouwelijk perspectief te kiezen is het, volgens initiatiefneemster Mia Engberg, feministische porno geworden. Vrouwvriendelijker en met realistischer situaties dan de pornoclichés van tropische eilanden, kabelreparateurs, zwembadreinigers en flink opgepompte mannen en met siliconen volgestopte vrouwen.

Het idee bleek bij de uitvoering al controversieel. In het Zweedse parlement werden kritische vragen gesteld, mede omdat het Zweedse filmfonds Svenka Filminstitutet (gesubsidieerd door de overheid) de film mede financierde. Desondanks gingen de films gewoon in productie. Het grootste deel van de acteurs zijn amateurs, gewone mensen die om uiteenlopende redenen besloten om hun medewerking te verlenen. Ook sommige van de makers zelf hadden een rol voor de camera. Degenen die meespeelden in de diverse films deelden overigens ook mee in de opbrengst.

Overigens is als bonus ook ‘Come Together’ opgenomen in de verzameling films op de dvd. Vergeleken met de inhoud van sommige andere filmpjes is het relatief braaf, zo zijn alleen de gezichten van de masturbeerders te zien. Maar de felle reacties waren voor Engberg juist de reden om aan ‘Dirty Diaries’ te beginnen en in dat licht is het zeker terecht dat deze productie waar het allemaal mee begon, er ook op staat.

De filmpjes variëren in lengte, van zo’n 4 minuten tot ruim een kwartier. Gemiddeld genomen hebben de filmpjes een speelduur van zo’n zeven minuten. De muziek van Fever Ray die de beelden van veel filmpjes ondersteunde, viel ook daarbuiten in de smaak en kreeg ook buiten deze dvd zeer positieve recensies.

Een aantal van de regisseuses komen, evenals Engberg uit Zweden, zoals Elin Magnusson (‘Skin’), Pella Kågerman (‘Body Contact’) en Marit Östberg (‘Authority’), anderen hebben een opvallend pseudoniem gekozen als “Wolfe Madam” en “Universal Pussy”. De “shorts” die zij hebben gemaakt zijn zeer uiteenlopend van onderwerp – en van kwaliteit. Zo heeft het al genoemde ‘Skin’ een interessant uitgangspunt door de twee geliefden in een vleeskleurige latex huid te hullen, waaruit ze zich langzaam weten te bevrijden, is ‘Dildoman’ een korte porno animatie – en daarmee alleen al heel bijzonder – en wordt in ‘Flasher girl on tour’ een vrouw gevolgd die exhibitionistisch gedrag vertoond in het openbaar vervoer, op straat en in fonteinen. Dat is nog eens wat anders dan Anita Ekberg in de Trevi-fontein. De films zijn – hoe kan het ook anders – provocatief en tegendraads. De acht minuten durende film ‘Fruitcake’ is een ode aan de anus, maar is mede door de muziek en de snelle montage van expliciete beelden met shots van fruit dat gestreeld wordt zeker als kunstzinnig te omschrijven.

In elk geval is het onderwerp daar meer gericht op erotiek dan in een film als ‘Authority’, waar het dan toch weer uitdraait op grauwe porno waar een graffiti-artieste en een strenge politieagente met de wapenstok van de laatstgenoemde in de weer gaan. ‘Body Contact’ ontaart uiteindelijk in een ongemakkelijke seksscène tussen een vrouw die een man via internet heeft ontmoet voor dit doeleinde, maar in de minuten daarvoor wordt er een mooie dramatische spanning opgebouwd rondom de ongemakkelijke ontmoeting en de confrontatie van de man met de onverwachte camera van Pella, de vriendin van de vrouw. Met ‘On your back woman!’ wordt het wel heel pretentieus, zeker met de corresponderende tekst uit het handige boekje dat bij de dvd wordt geleverd. Niet alles is dus even boeiend, maar ook hier zullen smaken ongetwijfeld verschillen. Met zo’n waaier aan diverse filmpjes is het ook moeilijk om alles te verafschuwen of alles geweldig te vinden.

Hans Geurts