Disenchanted (2022)
Regie: Adam Shankman | 119 minuten | animatie, avontuur | Acteurs: Amy Adams, Patrick Dempsey, Maya Rudolph, Gabriella Baldacchino, Rachel Duff, James Marsden, Idina Menzel, Yvette Nicole Brown, Jayma Mays, Kolton Stewart, Oscar Nuñez | Originele stemmencast: Alan Tudyk, Griffin Newman
Het lijkt nog niet zo lang geleden dat Disney ‘Enchanted’ (Kevin Lima, 2007) uitbracht. In deze film werd Giselle (Amy Adams) door een heks uit Andalasia (haar 2D geanimeerde sprookjeswereld) verbannen naar het hedendaagse live action New York. Hier vond ze haar ware liefde en sloot ze haar sprookje af in deze nieuwe wereld. ‘Disenchanted’ vertelt het verhaal van Giselle, tien jaar na haar ‘en-ze-leefden-nog-lang-en-gelukkig’ met Robert (Patrick Dempsey) en haar stiefdochter Morgan (Gabriella Baldachino).
Nadat het paar een baby’tje heeft gekregen, verhuist het gezin naar de buitenwijk Monroeville om zo de sleur van het stadsleven te ontlopen. Giselles relatie met Morgan is moeilijk geworden – Morgan is inmiddels een puber die zich tegen haar ouders afzet. Daardoor krijgt Giselle heimwee naar Andalasia, waar het leven een stuk makkelijker was. Ze wenst daarom dat haar wereld in een sprookjeswereld verandert met een toverstok die ze van haar vrienden Edward (James Marsden) en Nancy (Idina Menzel) heeft ontvangen. Haar wens heeft natuurlijk wat nare bijwerkingen. Zo verandert Robert in een overmoedige held, terwijl Giselle zelf langzaam in een akelige stiefmoeder verandert. Ze moet de spreuk omdraaien, daarbij rekening houdend met de gebruikelijke tijdsdruk van de klok die middernacht slaat waarop de spreuk dan definitief wordt.
Voor wie van musicals houdt, zal zeker genieten van dit muzikale spektakel. ‘Disenchanted’ heeft meer musicalnummers dan zijn voorganger en zit vol met bonte kostuums en prachtige choreografie. In het algemeen is de film erg kleurrijk, wat bijdraagt aan het euforische gevoel. Je moet er echter wel van houden. Het verhaal zelf is ook weer origineel bedacht, waarbij Giselle een verfrissende nieuwe kant van zichzelf laat zien. Het ziet er dan ook uit alsof Amy Adams ervan geniet de schurk te mogen uithangen. Dit komt nog extra naar voren in haar rivaliteit met Maya Rudolph die de kwaadaardige koningin Malvina van Monroeville speelt. Wat echter nog beter uitgewerkt had kunnen worden is de rol van Robert. Hoewel zijn rol als overmoedige held als komische tussenstukjes langskomt, mist het verhaal zijn betrokkenheid met het oplossen van de mislukte spreuk. Zijn taak om situaties op te zoeken waar hij zijn heldhaftigheid kan tonen, lijkt hij gekregen te hebben om hem een bezigheid te geven.
Wat we vaker zien van een Disney-productie is dat de films vaak refereren naar hun eigen bestaan. ‘Disenchanted’ is daar geen uitzondering op. Hoewel deze referenties in bijvoorbeeld een ‘Pinocchio’ (2022) er nogal dik bovenop ligt, is dit in ‘Disenchanted’ veel subtieler gedaan. Verwijzingen zitten verwerkt in korte shots waarin bekende scènes worden nagedaan of in teksten waarin verwezen wordt naar bijvoorbeeld ‘Belle en het Beest’ (1991). Toch is het leuk om te zien hoe een sprookje dat zo naar zijn klassiekers lijkt te verwijzen met de tijd is meegegaan. Dit blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat ‘Disenchanted’ niet naar liefde verwijst als krachtigste magie, of nog specifieker de zoen van ware liefde. Nee, in ‘Disenchanted’ zijn herinneringen de krachtigste magie. Ook geeft ‘Disenchanted’ geen belofte van een lang en gelukkig leven, maar verbindt het een gelukkig leven aan de magie van herinneringen. Hieruit ontstaat er een nieuwe boodschap, namelijk dat niet elke dag leuk is en dat hoeft ook niet zo te zijn.
Sanne Brands
Waardering: 4
VOD-release: 24 november 2022 (Disney +)