Disobedience (2017)

Recensie Disobedience CinemagazineRegie: Sebastián Lelio | 114 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Rachel Weisz, Rachel McAdams, Alessandro Nivola, Anton Lesser, Allan Corduner, Bernice Stegers, Nicholas Woodeson, David Fleeshman, Steve Furst, Trevor Allan Davies, Sophia Brown, Anthony Dowding, Clara Francis, Lia Cohen, Cara Horgan

‘Disobedience’, gebaseerd op het gelijknamige boek van Naomi Alderman, gaat over de rigide muren van het Orthodoxe Jodendom en liefde die er met een moker doorheen breekt. Geregisseerd door Sebastián Lelio en geproduceerd door Rachel Weisz is de film een ode aan de menselijke wil die door middel van ongehoorzaamheid de eigen vrijheid bevestigt.

De film begint met een Rabbijn die predikt over Hashem die de engelen, de dieren en de mens creëerde. De mens, zegt hij, is speciaal omdat deze kan kiezen voor ongehoorzaamheid. Hiermee is de toon gezet voor het verhaal. Ronit Krushka (Rachel Weisz), een fotografe in New York, verneemt dat haar vader en spirituele leider van een Orthodoxe Joodse gemeenschap, Rav ‘The Rav’ Krushka (Anton Lesser), wonende in Engeland, is overleden. Ze pakt een vlucht naar London en gaat naar het huis van Dovid Kuperman, een jeugdvriend en de spirituele opvolger van haar vader. Wanneer Dovid de voordeur open is hij verbaasd en koeltjes. Na een paar ongemakkelijke momenten vraagt hij haar naar binnen te komen. Hier ontmoet ze familieleden die even verbaasd zijn haar te zien. Ondanks de doorborende blikken en de ongemakkelijke fluisteringen condoleren ze haar met het verlies van haar vader. Ze trekt zich met Dovid in de keuken terug voor een kop koffie, een sigaret en om bij te praten. Dan komt Esti (Rachel McAdams) de keuken in gewandeld en is de spanning direct voelbaar. De rest is een rollercoaster aan emoties, moed, teleurstellingen en harde keuzes.

Het leven is een speelveld waar ratio, cultuur en het geloof een bittere strijd voeren met liefde. Het gevolg is (bijna altijd) de liefde die als een gevierde veldheer het slachtveld verlaat. Liefde komt waar het wil en dwingt de wereld op de knieën. Ook in dit verhaal moet een keus worden gemaakt tussen liefde en plicht, gehoorzaamheid of ongehoorzaamheid. Ronit en Esti dwalen rond in de grijze emotieloze wereld van het Orthodoxe Jodendom die elke kleur, spanning en spontaniteit mist. De ijzeren kooi der regels is te klein voor de vleugels van hun natuurlijke vrijheid en ze snakken naar de open lucht waar ze vrij kunnen ademen en kunnen zijn zoals ze willen zijn.

Rachel McAdams, meestal een zon aan kleuren op het scherm, overtuigt in haar rol van een grauwgrijze muis die gebukt gaat onder de cultus-achtige karakteristieken van het Jodendom en haar conformatie aan een wereld waar ze zich gevangen door voelt. Ook Rachel Weisz is geloofwaardig als de zwarte schaap, en zet een beeld neer van stille rebellie, knagend verdriet en twijfelachtig verlangen. De Rachels zijn duidelijk goed op elkaar afgestemd en sleuren de kijker mee in het drama waar het meest begeerde ook het meest zondige is. Alessandro Nivola’s karakter Dovid is het canvas waarop het drama zich afspeelt en de kijker voelt zijn wanhoop wanneer hij schreeuwt ‘what do you want!?!?’

‘Disobedience’ gaat over de kracht die nodig is om los te breken van de groep en de moed om het eigen geluk te vinden. Veel mensen bevinden zich in situaties waarbij de maatschappij, waartoe ze behoren, bepaalde gebieden van het leven verbieden. Weinigen hebben de kracht de confrontatie aan te gaan en te kiezen voor hun eigen weg, vooral wanneer verbanning het resultaat is. ‘Disobedience’ is een call to arms voor iedereen die een conformistisch leven leidt en motivatie zoekt om te doen wat moet. Als je het maar durft.

Gerold Kort

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 12 juli 2018
DVD- en blu-ray-release: 19 december 2018