Djakarta 1946 – Perang Kota (2025)
Regie: Mouly Surya | 118 minuten | actie, drama | Acteurs: Chicco Jerikho, Ariel Tatum, Jerome Kurnia, Rukman Rosadi, Imelda Therinne, Faiz Vishal, Anggun Priambodo, Ar Barrani Lintang, Kin Wah Chew, Alex Abbad, Indra Birowo, Dea Panendra,
Jakarta, 1946. Aan de hand van clandestiene, gewelddadige acties proberen twee Indonesische mannen de Nederlanders te verjagen uit hun vaderland. Tegelijk dingen de twee kemphanen om de liefde van een vrouw waarmee één van de twee is getrouwd. Het laatste, de driehoeksverhouding is geen onbekend territorium in het oorlogs- en thrillergenre. Maar dat eerste is ongewoon in de Nederlandse bioscopen. In het meedogenloze en vrijmoedige ‘Djakarta 1946’ (‘Perang Kota’) van regisseur Mouly Surya zie je namelijk hoe het Indonesische verzet de Nederlandse bezetter op klaarlichte dag en in de duistere nacht bestrijdt.
Aandachtig volgt het verhaal het perspectief van de Indonesische verzetsstrijders op de voet. De bonkige Isa (Chicco Jerikho), een gevoelige muzikant met een grote staat van dienst in het verzet, rekruteert de jonge idealistische hond Hazil (Jerome Kurnia) die ook een oogje heeft op Isa’s vrouw Fatimah (Ariel Tatum). Samen strijden ze als onderdeel van een grotere groep tegen de Nederlandse kolonisten voor Merdeka (vrijheid)! Maar ondanks de verwoede pogingen van het Indonesische verzet zijn de Nederlanders nog niet uitgespeeld en gebruiken ze hun eeuwenlange aanwezigheid in de voormalige kolonie om met geweld en via een politiek steekspel weer macht terug te grijpen in wat ze hun Nederlands-Indië noemen.
Mochten de Westerse overmacht en zijn wrede methodes nog niet genoeg zijn om iemand het leven zuur te maken, heeft Isa ook nog eens huwelijksproblemen. Hoe potent hij ook is op het slagveld, hij is impotent in bed. Zijn relatie met Fatimah, die zegt van hem te houden en hem door dik en dun te ondersteunen, lijdt er zichtbaar onder. Op dat vlak biedt de charismatische en doortrapte Hazil een kans voor onvervulde verlangens. Verder voelt Fatimah zich dan weer impotent op het slagveld, ook al staat ze duidelijk haar mannetje als er weer eens een razzia van de Nederlanders in Jakarta plaatsvindt. De mannen in haar leven nemen haar op dit vlak weinig serieus en vinden het vooral belangrijk om haar en haar zoontje te beschermen.
De inzet van dubbele culture identiteiten en seksualiteit in ‘Djakarta 1946’ als wapen lijkt op het gebruik ervan in het erotische spionnendrama ‘Lust, Caution’ (2007) van Ang Lee. Het zijn geslepen kaarten in het spel om de tegenstander te ondermijnen. Echter in vergelijking met Ang Lee’s verhitte dans des doods is ‘Djakarta 1946’ een vluggertje. Toch probeert regisseur Surya fanatiek nuances aan te brengen in hoe nietsontziend verzet vrijheidsstrijders kan corrumperen. Gewelddadig verzetten heeft ook zwaarwegende consequenties. En hoewel de verzetsoorlog bij lange na niet gewonnen is, zijn de destructieve zaadjes al gelegd. Want wat doe je met de verkregen macht en het verdriet over het geleden verlies als de bezetter eenmaal is verjaagd?
Frank en vrij rijgt regisseur Surya het actievolle oorlogsverhaal aan elkaar. Dit maakt ‘Djakarta 1946’ verfrissend. Ook zit de historisch verantwoorde rem er niet al te kort op. Jammer genoeg zorgen ook een aantal tenenkrommende scènes, vooral met uit het buitenland ingevlogen acteurs, ervoor dat het drama scherpte verliest of bijna in het kamp van camp duikelt. Hoe rondborstig de energie ook is, zal dit niet het doel zijn geweest van het in het beginne moedige project: vanuit Indonesische ogen tonen hoe de Nederlandse koloniale mentaliteit niet meer thuis hoorde in het voor onafhankelijk strijdende Indonesië.
Roy van Landschoot
Waardering: 3
Bioscooprelease: 17 april 2025