Dogman (2023)

Regie: Luc Besson | 115 minuten | drama, misdaad | Acteurs: Caleb Landry Jones, Jojo T. Gibbs, Jojo T. Gibbs, Clemens Schick, John Charles Aguilar, Grace Palma, Iris Bry, Marisa Berenson, Lincoln Powell, Alexander Settineri, Michael Garza, Bianca Melgar, C.C. DeNeira, Joe Sheridan, Emeric Bernard-Jones, Kyran Peet

Wat er in het hoofd van regisseur Luc Besson omging toen hij het idee achter ‘Dogman’ pitchte, is een groot raadsel. Omschrijven waar het nieuwe werkstuk van deze Franse cineast over gaat zonder in lachen uit te barsten, is bijna onmogelijk. Toch is ‘Dogman’ geen komedie, maar een zwaar aangezet drama. Afijn, hoe kolderiek de synopsis van deze film ook is: het werkt op de een of andere manier wel. Die een of andere manier heet Caleb Landry Jones. Deze acteur draagt deze opmerkelijke vergaarbak van onuitgewerkte ideeën en hersenspinsels met verve!

‘Dogman’ draait om de in zijn jeugd zwaar verwaarloosde Douglas (Caleb Landry Jones). Deze eenzame jongen moet lijdzaam toezien hoe zijn gemene vader en broer hem en zijn moeder dagelijks mishandelen. Wat Douglas nog erger vindt, is dat de vechthonden die palief achter het huis heeft óók verwaarloosd worden. Op een gegeven moment wordt Douglas tussen de honden gezet, waar hij een intense band met hen smeedt. Moeder verlaat het gezin midden in de nacht en laat Douglas achter in de kennel. Na een schietongeluk raakt onze antiheld deels verlamd en wordt zijn vader in het gevang gegooid. Na in tig pleeggezinnen te zijn opgevoed, ontmoet Douglas een lerares waar hij vroeger verliefd op was. Deze liefde is niet wederzijds waardoor Douglas maar een asiel vol zwerfhonden onder zijn hoede neemt en later in aanraking komt met gezelschap travestieten. Bij deze mensen vindt Douglas een nieuw thuis.

Bovenstaande synopsis is nog maar de helft van het verhaal, want ‘Dogman’ zit tot de nok vol met zijplotjes en verwijzingen naar Grote Zaken zoals religie, seksualiteit, uitbuiting en de wijze waarop de maatschappij met buitenstaanders omgaat. Naast deze thematiek moesten er volgens Besson ook wat thrillerelementen in zijn drama over een man en zijn honden geïmplementeerd worden. Dat betekent in dit geval dat Douglas zijn viervoeters opdracht geeft om een verzekeringsadviseur (met pistool bewapend) en een criminele bende aan te vallen. Onze antiheld kan namelijk een leger honden opdracht geven om te stelen of moorden. Is er ook al bij gezegd dat Douglas gedurende de film ondervraagd wordt door een psycholoog?

Jones slaagt erin om van in de vrouwenkleding gehulde en streng religieuze Douglas een inleefbaar personage te maken. Dat is knap! Nergens zwelgt onze antiheld in zelfmedelijden, terwijl hij toch echt wordt overspoeld door ellende. Het houdt niet op.

Dat ‘Dogman’ geen goede film is, moge duidelijk zijn. Deze productie mist structuur, visie en samenhang. Jones is het enige echt uitgewerkte personage, terwijl de rest van de cast een schets is. Denk dan aan de eenzame single mom, overijverige verzekeringsagent en schuimbekkende boze vader. Besson heeft zijn hersenpan leeggegooid en er een bizar brouwsel van thriller, drama en misdaad gemaakt. Dat deze mafklapperij gemaakt is, is gewoon te gek! Het is een teken van lef om zo’n balls to the wall film uit te brengen! ‘Dogman’ vergeet je nooit meer!

Frank v.d. Ven

Waardering: 3

Bioscooprelease: 28 september 2023
VOD-release: 31 januari 2024 (Pathé Thuis)