Dolphin Reef (2020) – Blue (2018)

Regie: Keith Scholey, Alastair Fothergill | 77 minuten | documentaire, familie | Originele stemmencast: Natalie Portman

Op 2 mei 2018 verscheen ‘Blue’ (ook bekend als ‘Dolphins’) in de Nederlandse bioscopen. Een kleine dertigduizend bezoekers zagen deze Disneynature productie van de inmiddels legendarische natuurfilmmaker Alastair Fothergill (“Planet Earth”) en Keith Scholey, maar voor wie die korte periode dat de film beschikbaar was in de Nederlandse zalen niet in de gelegenheid was om de film te bezoeken en ‘Blue’ dus moest missen, bleef het vervolgens lange tijd onmogelijk om de film te bekijken. Er volgde geen home entertainment release en de film leek een beetje uit beeld te verdwijnen bij Disney.

Wat blijkt: om de een of andere reden was Disney niet tevreden over de uiteindelijke versie en ‘Blue’ werd opnieuw gemonteerd en van een andere voice-over voorzien. In eerste instantie was het de bedoeling dat de nieuwe versie van de film, inmiddels ‘Dolphin Reef’ getiteld, beschikbaar zou komen bij de release van Disney + in het najaar van 2019. Dat werd niet gehaald, maar enkele maanden later is het dan toch zover en is ‘Dolphin Reef’ te zien via Disney +.

Was in een eerder stadium David Fowler (Engelse versie) en Jim van der Zee (Nederlandse versie) te horen, nu horen we een hele herkenbare stem: die van Natalie Portman. Portman vertelt op prettige wijze hoe Echo (want dat is de tweede wijziging: de hoofddolfijn heet geen Blue meer, maar Echo) opgroeit in de mysterieuze wateren van het koraalrif rondom Polynesië. In werkelijkheid werd gefilmd in tien verschillende landen, zoals de VS, Mozambique, de Bahama’s, Egypte en Australië. Verder licht ze ook toe waar een aantal andere bewoners van de oceaan mee te kampen krijgen; zoals bijvoorbeeld bultrugwalvismoeder Mo’orea en bultrugwalvisbaby Fluke en Echo’s “buurman” Mr. Mantis (een werkelijk prachtige bidsprinkhaankreeft).

De meeste schermtijd in ‘Dolphin Reef’ gaat echter op naar de tuimelaar (of tursiops) Echo en zijn familie. Helemaal niet erg, want het is een feest om deze duikelende, plezier makende zoogdieren in actie te zien. Educatief is het ook nog eens: de inventieve wijze waarop de dolfijnen hun prooi vangen (door het opwerpen van een moddercirkel, waaruit een school vissen in paniek overheen springt, zo regelrecht in de bek van de hongerige dolfijnen) is bijvoorbeeld fascinerend. Daarnaast neemt de nieuwsgierige dolfijn ons mee in een adembenemende wereld, waar de kleuren van het scherm spatten. De structuur van het koraal, de bizarre vormen van sommige oceaanbewoners en de hypnotiserend van kleur veranderende sepia latimanus; het is om je ogen bij uit te kijken, zeker gezien de fenomenale beeldkwaliteit.

‘Dolphin Reef’ is wel specifiek bedoeld als familievertier; daardoor kan het bedachte verhaaltje rondom Echo wat geforceerd aanvoelen (zoals bijvoorbeeld de sequentie waarin Echo zijn buurman “redt” van een vijand), maar gelukkig blijft dit redelijk tot een minimum beperkt. De boodschap dat de onderwaterwereld van het koraalrif haar voortbestaan dankt aan een ingenieus systeem dat de boel tot nu toe altijd in balans weet te houden, maakt in ieder geval veel indruk. Het is een film waarin wetenschap en vermaak samensmelten. Een ambitieus project, dat de hooggespannen verwachtingen vooral op het visuele vlak volop waarmaakt.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 2 mei 2018 (als ‘Blue’)
VOD-release: 3 april 2020 (als ‘Dolphin Reef’)