Don’t Worry Darling (2022)

Regie: Olivia Wilde | 123 minuten | drama | Acteurs: Florence Pugh, Harry Styles, Chris Pine, Olivia Wilde, KiKi Layne, Gemma Chan, Nick Kroll, Sydney Chandler, Kate Berlant, Asif Ali, Douglas Smith, Timothy Simons, Ari’el Stachel

Nog voordat ‘Don’t Worry Darling’ (2022) goed en wel in de bioscopen draaide beheerste de film al de media. En niet per se om de juiste redenen. Het begon allemaal met het nieuws dat beoogd hoofdrolspeler Shia LaBeouf, die niet bekend staat als de makkelijkste persoon om mee te werken, ontslagen was door regisseur Olivia Wilde omwille van zijn recalcitrante gedrag. Ook zou hij constant in de clinch hebben gelegen met andere cast- en crewleden. LaBeouf weerlegde die beweringen later en stelde zelf te zijn opgestapt, ondanks Wildes verwoede pogingen hem aan boord te houden. Volgens hem zou de ware reden zijn dat het niet boterde met tegenspeelster Florence Pugh, waarna Wilde stelde dat Pugh zich niet op haar gemak voelde bij LaBeouf. ‘Ik voelde me verantwoordelijk voor haar. Ik ben als een wolvenmoeder. Hij gaat naar zijn werk met een intensiteit die als strijdlustig kan worden opgevat. Dat is niet de sfeer die ik wil ervaren in mijn producties’, aldus Wilde. Saillant detail: Wilde zou later aanpappen met LaBeoufs vervanger, het Britse tieneridool Harry Styles. Ook tussen de regisseur en Pugh waren er spanningen op de set, die dusdanig opliepen dat de hoofdrolspeelster weigerde aan ook maar enige vorm van promotie voor de film mee te werken.

Met zo’n woelige voorgeschiedenis mag het een wonder heten dat ‘Don’t Worry Darling’ er uiteindelijk toch gekomen is en dat de film prima te pruimen is. De Brit Jack Chambers (Harry Styles) en zijn vrouw Alice (Florence Pugh) wonen in zo’n typische, geïdealiseerde suburb die je zo vaak ziet in films die zich in de jaren vijftig afspelen. Keurige huizen, met keurig gemaaide gazonnetjes. Mannen die ’s ochtends met hun glimmende wagens naar hun werk vertrekken, liefdevol uitgezwaaid door hun echtgenotes, die de per ongeluk vergeten broodtrommel nog even komen nabrengen. Terwijl manlief aan het werk is, poetsen de vrouwen hun huizen en bereiden ze een perfecte avondmaaltijd voor. Kort gezegd doen ze er alles aan om het hun echtgenoot helemaal naar de zin te maken. Te mooi om waar te zijn? Alice weet het zo net nog niet. Alle mannen in hun symmetrisch aangeharkte woonwijk zijn werkzaam voor het geheimzinnige Victory Project onder leiding van de charmante Frank (Chris Pine), maar wat ze nou precies doen in de woestijn die het stadje Victory omringt, daar hebben de vrouwen geen weet van. En het is niet de bedoeling dat ze vragen gaan stellen. Als één van de vrouwen vreemd gedrag begint te vertonen nadat ze in de woestijn is geweest, besluit Alice op onderzoek uit te gaan.

Wilde heeft zich door een hele reeks films laten inspireren, waaronder ‘The Truman Show’ (1998) en ‘Inception’ (2010), maar ‘Don’t Worry Darling’ doet ook aan diverse andere films denken. Is dat erg? Dat hoeft niet per se (‘beter goed gejat dan slecht bedacht’), maar in dit geval maakt het de film wel rommelig. Het uitgangspunt van ‘Don’t Worry Darling’ – naar een scenario van Katie Silberman en de broers Shane en Carey Van Dyke, dat te boek stond als onverfilmbaar en op de gevreesde Hollywood Black List stond – is natuurlijk machtig interessant en werpt veel vragen op. Meer nog dan de vraag wat de mannen dagelijks uitspoken in de woestijn willen we weten wat er met de vrouwen aan de hand is. Waarom leggen die vrouwen zich zomaar neer bij die traditionele en benauwende rolverdeling, waarbij ze niks te zeggen hebben? Helaas wordt de belofte niet bevredigend ingelost; sterker nog: in de laatste akte wordt alle subtiliteit en finesse losgelaten zodat de film eindigt in een allegaartje aan clichés en plotgaten en met een twist die de ervaren filmkijker al van mijlenver aan zag komen. Daarbij laat Wilde, die hiermee na het veelbelovende ‘Booksmart’ (2019) haar tweede film aflevert als regisseur, ook het nodige liggen op het gebied van spanningsopbouw.

Dat we toch meegaan in de groeiende paranoia van Alice, komt geheel op het conto van Florence Pugh, die al meermaals bewezen heeft een van de meest getalenteerde actrices van haar generatie te zijn. Zij is dé hoofdattractie, al denken de fans van Harry Styles daar misschien anders over. De rol van Jack vraagt gelukkig niet bijzonder veel acteervermogen – waar het vaak genoeg de vrouw is die vooral knap moet zijn en niet veel emotionele diepgang hoeft te hebben, is het nu eens een keer de man voor wie dat geldt. Al blijft het de vraag hoe de film had uitgepakt met Shia LeBeouf in de rol van Jack. Chris Pine en de andere acteurs, onder wie Olivia Wilde zelf als buurvrouw Bunny, zijn degelijk maar weten zich niet echt te onderscheiden. Wél onderscheidend is de film op visueel vlak. Van de glossy cinematografie van Matthew Libatique (‘Black Swan’, 2010; ‘A Star is Born’, 2018) en het stijlvolle productiedesign tot de weelderige kostuums van Arianne Phillips: het klopt allemaal. Het is vooral dankzij hen en hoofdrolspeler Pugh dat ‘Don’t Worry Darling’ niet struikelt over zijn gebrekkige script. maar het hoofd net boven water weet te houden. Jammer van die veelbelovende premisse, er had namelijk écht meer ingezeten.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 22 september 2022
PVOD-release: 7 november 2022
VOD-release: 7 november 2022 (HBO Max)
DVD, blu-ray en 4K UHD-release: 25 januari 2023