Don’t Make Me Go (2022)
Regie: Hannah Marks | 109 minuten | drama | Acteurs: John Cho, Mia Isaac, Kaya Scodelario, Josh Thomson, Otis Dhanji, Stefania LaVie Owen, Mitchell Hope, Jen Van Epps, Jemaine Clement, Quentin Warren, Elizabeth Hawthorne, Graham Vincent, Jordan Mooney, Timothy MacDonald, Madeleine McCarthy
“I don’t think you will like how this story ends, but I think you will like this story.” Met deze woorden begint het verhaal van een alleenstaande vader, Max (John Cho) en zijn vijftienjarige tienerdochter, Wally (Mia Isaac). Na al een enkele tijd met hoofdpijn te lopen, komt Max na een ziekenhuisonderzoek erachter dat hij een tumor in zijn hoofd heeft. De dokter geeft hem nog een jaar te leven en hij besluit zijn dochter mee te nemen op een roadtrip door Amerika om Wally’s biologische moeder te vinden. Wally, die eigenlijk niet mee wil en liever thuis blijft bij haar niet-officiële vriend, wordt meegesleurd door haar vader en weet niet van zijn conditie en plannen om haar moeder te vinden.
‘Don’t Make Me Go’ is een typische roadtripfilm door verschillende Amerikaanse staten en landschappen, waarin de relatie van vader en dochter op de proef wordt gesteld. Maar wat de film vooral laat zien is het alledaagse. Wally maakt zich zorgen over de status van haar relatie met Glenn (Otis Dhanji), die zich niet lijkt te willen binden, terwijl ze langzaam uit haar schulp kruipt en van het leven geniet. Max is een overbezorgde vader die het beste voor zijn dochter wenst, maar te bang is om risico’s te nemen en daardoor vele dromen opzij heeft gezet. Hun relatie is moeilijk, maar zeker niet slecht. De film laat genoeg momenten zien waar de twee duidelijk om elkaar geven en door de reis die ze samen maken elkaar nog beter leren kennen.
Waar de film zeker geprezen om mag worden is het laten zien van consent. Of beter gezegd, het respecteren van consent. Wally komt in verschillende situaties terecht waarbij er misbruik van haar gemaakt kan worden. Haar vriend wordt bijvoorbeeld in een dronken bui handtastelijk en wanneer hij te ver gaat, stopt Wally hem en zegt dat ze naar huis wil. In plaats dat hij zich verder op haar opdringt, stopt hij en laat hij haar gaan. Ook kaart de film het onderwerp van online naaktfoto’s sturen aan en ook hier is de boodschap: doe het niet. Hoewel seksueel overschrijdend gedrag niet het hoofdthema van de film is, wordt hier wel degelijk aandacht aan besteed.
Bijna zou je ‘Don’t Make Me Go’ een feelgoodfilm kunnen noemen. Het heeft zeker zijn vertederende momenten. Maar daarvoor is de verhaallijn toch te dramatisch. Hoewel de roadtrip een leuke belevenis is, werpt die eerste uitspraak een schaduw over de reis. Max is ziek en blijft pillen slikken vanwege de pijn. Hij kaart conversaties aan met Wally over haar toekomst, een toekomst die voor haar nog lang niet aan de orde is. Deze kleine handelingen helpt de kijker herinneren aan die woorden en zo laat ‘Don’t Make Me Go’ een constant besef achter dat het leven niet zo vanzelfsprekend is. En zo is de boodschap van de film, geniet van de kleine dingen. Durf te dromen en vooral, durf risico’s te nemen. Het leven is kostbaar en je weet nooit wanneer het einde kan komen, dus maak er het beste van.
Sanne Brands
Waardering: 3.5
VOD-release: 15 juli 2022 (Prime Video)