Dopo mezzanotte-After Midnight (2003)

Regie: Davide Ferrario | 88 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Giorgio Pasotti, Francesca Picozza, Fabio Troiano, Francesca Inaudi, Silvio Orlando, Pietro Eandi, Andrea Romero

Wat doe je als het leven in de stad te ruw en te grauw voor je wordt? Dan sluit je jezelf op in een oude toren annex filmmuseum, waar je ’s nachts de boel bewaakt en waar je tussendoor naar films kijkt van vooroorlogse komieken. Je wordt verliefd op een serveerster die wel wat lijkt op Buster Keaton, en je krijgt mot met haar criminele vriendje. Je doet een poging tot een ménage-à-trois, maar je kent je klassieken, en je weet hoe zulke verhoudingen meestal eindigen.

Die romantische nachtwaker heet Martino, en hij is hoofdpersonage van ‘Dopo mezzanotte’ (‘After Midnight’), de prijswinnende romantische komedie van regisseur en duizendpoot Davide Ferrario. Hoewel de film voor Ferrario een tussendoortje was, gemaakt met een minimaal budget, is dat nergens aan af te zien. De beelden van het labyrintisch museum, van een ontwakend Turijn en van de bijzondere personages zijn tot in de puntjes verzorgd, in felle kleuren en soms vanuit verrassende perspectieven. Daarnaast weten de acteurs zich in te leven in hun personages, hoe onalledaags die ook zijn. De vrolijke fanfaremuziek en slapstickachtige humor doen de rest.

Hoewel ‘Dopo Mezzanotte’ zeker origineel is, is hij niet uniek. Niet alleen qua sfeer lijkt de sprookjesachtige film wel wat op ‘Amélie’ (al haalt hij nooit het niveau van die briljante voorganger) maar net als ‘Amélie’ combineert ‘Dopo Mezzanotte’ een verfrissend gebrek aan pretentie met een opgeruimde kijk op het leven, en dat alles ingebed in een originele liefdesgeschiedenis. Het enige wat in deze navolger stoort is een voice-over die met stoffige wijsheden strooit over liefde, leed, cinematografie en vergankelijkheid. Maar dat is slechts een minuscuul minpuntje in een verder vlekkeloos geheel.

Wat doe je dus als het leven in de stad te ruw en te grauw voor je wordt en je beschikt niet zo snel over een oude toren annex filmmuseum? Dan koop je een kaartje voor ‘Dopo mezzanotte’ en je dompelt je anderhalf uur onder in een kleurrijke, opgewekte wereld. Je wordt een beetje verliefd op de mooie Amanda, je leeft mee met romanticus Martino en je lacht om de zingende gangsters. En als je eenmaal weer buiten staat hoef je niet lang na te denken over de passende woorden voor deze film. Betoverend en hartverwarmend. De alternatieve kerstfilm van 2004.

Henny Wouters

Waardering: 4

Bioscooprelease: 9 december 2004