Double Whammy (2001)
Regie: Tom Di Cillo | 101 minuten | komedie | Acteurs: Denis Leary, Steve Buscemi, Liz Hurley, Luis Guzmán, Chris Noth, Donald Faison, Victor Argo, Keith Nobbs, Maurice Compte, Otto Sanchez, Melonie Diaz, Millie Tirelli, Kevin Olson, Joe D’Angerio, Maurice G. Smith
De regisseur van ‘Double Whammy’ is ook degene die het script heeft geschreven. Di Cillo heeft zijn best gedaan om karakters diepgang te geven, maar faalt hierin. De hoofdpersoon van de film, Ray Pluto bijvoorbeeld, heeft zijn vrouw en kind verloren bij een ongeluk. Hij krijgt hierdoor echter niet meer inhoud omdat deze verhaallijn niet verder uitgediept wordt. Ray Pluto had net zo goed een verstokte vrijgezel kunnen zijn, het voegt niets toe aan de film. Ook de anders zo meesterlijke Steve Buscemi lukt het niet om zijn personage meer karakter te geven. De toespelingen op zijn homoseksualiteit leiden verder nergens toe. Dit ligt uiteraard niet aan Buscemi, maar aan het script.
Wel leuk zijn de wannabe-Quentin Tarantino-scriptschrijvers, die in maffe dialogen proberen een actiefilm te maken. Het beste idee dat ze hebben is het slachtoffer met dartpijltjes te vermoorden (een langzame manier van doodgaan en daarom zo aantrekkelijk voor hun film). De titel van hun film wordt “In your face” en in een scène aan het eind van de film blijkt dat dit goed gekozen is.
Het verhaal van het meisje Maribel is te absurd en derhalve ongeloofwaardig. Ze wil dolgraag een tatoeage van een lieveheersbeestje om niet uit de toon te vallen bij haar klasgenootjes, maar haar vader is hierop tegen. Haar oplossing is aan te pappen met een paar criminelen, die haar vader moeten beroven van zijn fooienpot, en daarna vermoorden, zodat ze daarmee de tatoeage kan betalen. Dit is te gek om waar te zijn, geen tiener doet zoiets, althans niet iemand die pas nog een kettinkje met een hangertje “Papi” aan haar vader geeft. Dat het faliekant verkeerd loopt met de overval laat zich raden. Aan Ray nu de taak om deze zaak op te lossen en daarmee zijn carrière weer op de rails te krijgen.
De rol van Liz Hurley als Dr. Ann Beamer, chiropracticus, is erg leuk. Ze is sexy, heeft een heerlijk Engels accent en zet een in de liefde teleurgestelde dertiger goed neer. De scène in het restaurant, waar ze zich ergert aan een groep rokers, is erg grappig.
Alle verhaallijnen komen samen, het lijkt wel een aflevering van Seinfeld. Het is een aardige komedie, niet superhumoristisch, maar ook niet zo slecht dat het een afrader is.
Monica Meijer
Waardering: 2