Dracula – Il Bacio di Dracula (2002)
Regie: Roger Young | 180 minuten | drama, horror | Acteurs: Patrick Bergin, Giancarlo Giannini, Hardy Krüger Jr., Stefania Rocca, Muriel Baumeister, Kai Wiesinger, Alessio Boni, Brett Forest, Alessia Merz, Conrad Hornby, Piroska Kiss, Andrew Divoff
Deze film uit 2002 is een van de talrijke rolprenten waarin een prominente rol is weggelegd voor de legendarische graaf Dracula. Deze film kan vooral getypeerd worden als een moderne adaptatie van het originele verhaal van de Britse auteur Bram Stoker. De meeste hoofdpersonen uit het oorspronkelijke verhaal zoals Jonathan Harker, Mina Murray, Lucey Westenra en Dr.Seward komen ook in deze film voor, alleen hebben we hier te maken met moderne versies van Stoker’s personages omdat het verhaal zich grotendeels in het Boedapest van de twintigste eeuw afspeelt in plaats van in het negentiende-eeuwse Londen. De verstokte fans van het originele verhaal zullen het eerste deel van deze film dan wellicht ook met een sceptische blik bekijken. Gelukkig ademt het daaropvolgende stuk, waarin Jonathan Harker naar Roemenië rijst om graaf Tepes te bezoeken, wel de authentieke sfeer uit die je bij een film van dit type zou verwachten. De duistere Karpaten, wolvengehuil, schilderachtige oude dorpen onaangetast door de tand des tijds en bevolkt door bijgelovige mensen, het onheilspellend aandoende kasteel van Dracula, kortom alle kenmerken die volgens folkloristische traditie met de streek Transylvanië geassocieerd worden, passeren de revue. Vanaf dit moment volgt deze versie ook vrij nauwkeurig het oorspronkelijke verhaal van Stoker en krijg je als kijker ook het idee dat je de moderne wereld verlaten hebt en weer in een vroeger tijdperk beland bent. Vervolgens komt Dracula naar Boedapest om zijn plan definitief tot uitvoer te brengen. Zowel visueel als inhoudelijk haalt dit deel nergens het niveau dat in het middenstuk tentoongespreid wordt.
Het acteerwerk in ’Dracula’ is zeker niet heel slecht, maar ook niet bijzonder. Patrick Bergin zet een overtuigende Dracula neer en zijn vertolking doet dan ook zeker niet onder voor de meeste van zijn (vaak meer illustere) voorgangers. De rest van de cast doet het redelijk, al is er af en toe wel sprake van een onvervalst stukje ’overacting’. Verhaaltechnisch zit de film goed in elkaar en wordt het originele verhaal van Bram Stoker behoorlijk nauwkeurig gevolgd. De visuele effecten die de film kleur moeten geven zijn van een sterk wisselende kwaliteit. De nachtelijke stormen die in de Karpaten woeden geven een extra dimensie aan het toch al mysterieus en onheilspellend aandoende Transsylvanische landschap. De scènes waarin Dracula de gedaante van een vleermuis aanneemt of tegen gebouwen opklimt zien er echter nogal goedkoop en kitscherig uit en maken duidelijk dat de makers van deze film waarschijnlijk geen megabudget tot hun beschikking hebben gehad. Doordat het accent in deze rolprent vooral ligt op dramatiek en mysterie, wordt ’Dracula’ nooit echt bloederig, waardoor het maar de vraag is of deze productie op al te veel bijval van liefhebbers van een stevig potje ’gore’ zal kunnen rekenen.
Deze moderne versie van het klassieke verhaal van Bram Stoker behoort zeker niet tot de slechtste rolprenten over de legendarische Oost- Europese graaf, maar mist toch de extra kwaliteit die nodig is om bijvoorbeeld de klassieker ’Bram Stoker’s Dracula’ van Francis Ford Coppola uit 1992 te evenaren.
Frank Heinen