Drama Girl (2020)

Recensie Drama Girl CinemagazineRegie: Vincent Boy Kars | 94 minuten | documentaire, drama | Acteurs: Leyla de Muynck, Pierre Bokma, Elsie de Brauw, Jonas Smulders

Het onderscheid tussen documentaire en speelfilm is al een tijdje aan het verwateren. Speelfilms over historische gebeurtenissen maken steeds vaker gebruik van bestaand archiefmateriaal. Je hebt ook speelfilms waarin figuranten zichzelf spelen en zelfs hele dorpen mogen figureren. Daarnaast heb je documentaires die van de eerste tot de laatste minuut uit nagespeelde scènes bestaan of zodanig zijn gemonteerd en van muziek voorzien dat de gebeurtenissen een dikke subjectieve lading krijgen. En er zijn hybridevormen, waarbij we maar moeten raden wat feit is en wat fictie.

Een voorbeeld van die aantrekkelijke laatste categorie is de Nederlandse film ‘Drama Girl’. Hierin laat de (bestaande) documentairemaker Vincent Boy Kars de (bestaande) dansstudente Leyla de Muynck scènes naspelen uit haar eigen leven. In die scènes speelt Leyla zichzelf, terwijl haar omgeving (ouders, vriendje) wordt neergezet door gelauwerde acteurs. Als kijker zie je zowel die nagespeelde scènes áls de gesprekken over die scènes áls de ingrepen van de regisseur.

Verwarrend? Valt mee. Fascinerend? Zeker. Door alle metalagen word je als kijker hard aan het werk gezet. Niet alleen om te bepalen wat waar is en wat niet, maar vooral om na te denken over dat ongrijpbare begrip ‘waarheid’. Is er wel een ‘waarheid’ buiten de onbevattelijke wereld van de elementaire fysica of is de waarheid een menselijk construct waarop ieder mens dan weer zijn eigen copyright heeft?

Fraaie composities, prachtig kleurgebruik en strakke kaders zorgen ervoor dat het er allemaal er prachtig uitziet. Dat geldt ook voor Leyla de Muynck, met haar stijlvolle outfits, weirde sleuteloorhangers en ontwapenende uitstraling. Visuele stijl en aankleding doen daarbij eerder denken aan een speelfilm dan een documentaire.

Helaas mist ‘Drama Girl’ inhoudelijk wat vlees op de botten. Het leven van Leyla heeft zijn ups en downs, maar echt bijzonder is het allemaal niet. Vooral de moeizame gesprekken met haar vriend zullen hooguit wat millennials boeien. De relatie met haar ouders heeft meer dramatische potentie, maar daar blijft veel onuitgesproken. Zaken waar kort over wordt gerept worden nauwelijks uitgewerkt.

Zo zijn het uiteindelijk de vorm en stijl die deze film de moeite waard maken. Wat uiteindelijk het meest beklijft is het pijnlijke geworstel van regisseur en geportretteerde om dit project te doen slagen. Waarbij ‘Drama Girl’ nooit helemaal voldoet, maar wel benieuwd maakt naar volgend werk van Kars. Hopelijk weer zo’n hybride.

Henny Wouters

Waardering: 3

Bioscooprelease: 5 maart 2020