Dramarama (2020)

Regie: Jonathan Wysocki | 91 minuten | drama, komedie | Acteurs: Nick Pugliese, Anna Grace Barlow, Nico Greetham, Megan Suri, Danielle Kay, Zak Henri

‘Dramarama’ gaat over vijf middelbare scholieren op de laatste avond van het leven zoals zij dat tot nu kennen. Escondido, Californië, 1994. Gene maakt zich op voor een slaapfeestje bij vriendin Rose thuis, en ook gezamenlijke vrienden Claire, Oscar en Ally zijn er klaar voor. Ze doen dit vaker, maar deze avond is speciaal, want morgen vertrekken ze allemaal naar andere plaatsen in de VS om te gaan studeren. Behalve Gene, die blijft vooralsnog op zijn vertrouwde stekkie. Gene is van plan zijn vriendin nu eindelijk te vertellen dat hij gay is, maar zie op zo’n avond met een ongenode gast, onverwachte ontboezemingen en kleine scheurtjes in vriendschappen maar eens een goed moment te vinden!

Deze semi-autobiografische film van Jonathan Wysocki komt sterk uit de hoek met heerlijke personages (geweldig verkleed ook, het is een Victoriaans murdermystery-feestje). En hoewel Gene als hoofdpersoon gezien mag worden, zijn de overige vier (vijf als je de ongenode gast meerekent) van net zoveel diepgang voorzien. Ook de dialogen zijn fijn. De jongeren hebben als grote gemene deler hun voorliefde voor theater, dans en muziek (elk van hen ambieert een carrière in de kunsten) en die artistieke kant zorgt ervoor dat hun gesprekken lekker theatraal verlopen en doorspekt zijn met referenties aan pop culture uit die tijd (“Twin Peaks”, ‘The Piano’, ‘The Crying Game’). Ze dwepen met Stephen Sondheim, quoten er lustig op los en vullen elkaar perfect aan.

Natuurlijk broeit er van alles aan het oppervlak. De ongenode gast zet vrijwel aan het begin van de film de situatie al op scherp door elk van de vrienden in één woord te omschrijven. Of dat woord nu midden in de roos is of niet: zo’n oordeel doet wat met je – zeker als je vrienden daar ook hun zegje over willen doen. Toch zijn het warme vriendschapsbanden en hoewel niet iedereen zich even veilig voelt om te doen en laten wat hij of zij echt wil, gun je elk kind zo’n groep vrienden, omdat het in de kern échte vriendschap is, die elkaar blijven steunen in elke, moeilijke, verandering die opgroeien met zich meebrengt.

Wat bijzonder is aan dit komische drama is dat de jongeren elk een (streng) katholieke achtergrond hebben. Alleen Gene twijfelt momenteel aan zijn geloof, hij neigt naar het agnosticisme. Dit resulteert in een atypische tienerfilm: alcohol en sex vóór het huwelijk is uit den boze (al wordt er naarmate de film vordert wél over gepraat en doet iemand onder water haar bikinitopje uit in het zwembad). ‘Dramarama’ is zeker geen perfecte film, maar wél eentje waarbij je om de personages gaat geven. De jonge, getalenteerde cast is goed op elkaar ingespeeld en zet een overtuigende vriendengroep neer. Ze maken het er een klein feestje van om naar te kijken. Wysocki mag in zijn jeugd dan weliswaar geen films of boeken hebben gehad waarin hij zich herkende, een katholieke gay, die zijn coming-out steeds maar uitstelde, maar voor deze generatie én later heeft hij in ieder geval op respectvolle wijze een ijkpunt gemaakt voor de nerdy buitenbeentjes, de laatbloeiers en de gelovigen.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 2 februari 2022