Dream Cruise – Masters of Horror: Dream Cruise (2007)
Regie: Norio Tsuruta | 60 minuten | horror | Acteurs: Daniel Gillis, Yoshino Kimura, Ryo Ishibashi, Tom Irvine, Ethan Amis, Maki, Tiffany Martin, Ian Moore, Gregory Pekar, Katshuhiro Nagano, Yoshino Kimura, Ryo Ishibashi, Miho Ninagawa
‘Ringu’ (‘The Ring’) was creepy en vernieuwend. ‘Ju-on’ (‘The Grudge’) was een wat zwakkere variant die toch zeker zo zijn momenten had, maar de vervolgen, zeker de Amerikaanse versies, begonnen hoe langer hoe meer scheuren te vertonen. Vooral originele concepten werden steeds zeldzamer. Tijd dus voor een frisse wind binnen het “J-horror”-subgenre, zou je zeggen. De onnatuurlijk rondkruipende geesten met dat lange zwarte haar dat een eigen leven gaat leiden hebben we nu wel zo’n beetje gehad. Toch slaat de regisseur van ‘Ring O’, een interessant prequel op ‘Ringu’, weer alle oude, gebaande wegen in met zijn bijdrage aan de ‘Masters of Horror’-serie, genaamd ‘Dream Cruise’.
Zo is er het bekende J-horror element van de overleden, of vermoorde persoon die vanuit de dood wraak neemt op de levenden. Yuri en haar man Eiji krijgen met zo’n entiteit te maken. Normaal gesproken is zoiets genoeg om een spannend, compleet verhaal omheen te bouwen. Maar hier lijkt het niet genoeg te zijn. De in Tokyo werkende Amerikaan Jack, die een zakenrelatie heeft met Eiji en een romantische relatie met Yuri, moet namelijk ook nog een trauma hebben. Als kind heeft hij zijn broertje voor zijn ogen zien verdrinken, en hij voelt zich verantwoordelijk. Dit geeft de filmmaker verschillende mogelijkheden. Ten eerste betekent dit dat hij angstig is voor water, ten tweede kan hij zijn hoofdpersoon teisteren met enge droombeelden waarin het broertje hem ineens bespringt of beetpakt vanuit het water. Ten derde kan er aan het einde van de film nog een afsluiting of verwerking van zijn trauma plaatsvinden.
Alsof dat nog niet genoeg is, is er ook nog de dreiging van man Eiji zelf, die erachter is gekomen dat zijn vrouw vreemdgaat en zeer waarschijnlijk van plan is beide schuldigen op gewelddadige manier te straffen. En natuurlijk gebeurt dit op zijn boot, waardoor Jack zijn trauma onder ogen moet zien. Het is allemaal bijzonder weinig verrassend en helemaal Jacks watervrees en de geschiedenis met zijn broertje lijkt er met de haren bijgesleurd. De verschillende verhaalelementen worden slaafs afgewerkt, en er is nauwelijks spanning aanwezig. Ook het acteerwerk is houterig en/of overdramatisch. Sommige scènes zijn weliswaar amusant of enigszins spanningopwekkend, maar over het algemeen is er weinig opwindends te beleven aan ‘Dream Cruise’.
Bart Rietvink