Drifter (2007)
Regie: Roel Reiné | 100 minuten | drama | Acteurs: Ryan Alosio, Carla Bonanno, Cameron Daddo, Gabrielle Dennis, Kristy Haggie Dunton, Wayne Haggie, Darcy Halsey, Janora McDuffie, Alex Nesic, Hanna Verboom
Niet meer dan 30.000 euro had regisseur Roel Reiné te besteden aan deze film. Maar uit dat geld heeft hij wel het maximale kunnen halen want het lage budget is zeker niet af te zien aan de film. Roel Reiné werkt voornamelijk als regisseur van televisiefilms, documentaires en videoclips. ‘Drifter’ is echter niet zijn eerste grote project. Filmkenners herkennen Reiné van de Engelse film ‘The Delivery’ uit 1999 die toch een redelijk commercieel succes was en waar hij zelfs een Gouden Kalf mee won. Zijn nieuwe film ‘Drifter’ zou moeten gaan scoren op de internationale filmfestivals. Reiné heeft het groots en serieus aangepakt maar misschien heeft hij hierin zichzelf wel een beetje overschat.
Het verhaal van ‘Drifter’ is vrij ingewikkeld en is niet in een paar dagen tijd bedacht. Heel kort samengevat is het thema van de film de dood en welke fasen het hoofdpersonage Martin moet doorlopen om met zichzelf in het reine te komen. Alle verkeerde beslissingen die hij in zijn leven heeft gemaakt komen terug in de rampsituaties waar hij in verzeild raakt. Om te beginnen wordt hij wakker midden in de woestijn samen met drie anderen die hem vaag bekend voorkomen. Alle vier hebben ze dezelfde onverklaarbare wond. Door middel van flashbacks komt Martin er beetje bij beetje achter wat het doel is van deze bizarre situaties waarin ze steeds verzeild raken en hoe het viertal met elkaar verbonden is.
‘Drifter’ is bijna niet te volgen. Een korte afleiding en je bent het verhaal al helemaal kwijt. Roel Reiné heeft de kijker een beetje overschat. Hij geeft niet genoeg aanwijzingen zodat de puzzelstukjes op z’n plaats vallen. De door flashbacks niet chronologische volgorde van het verhaal en het feit dat de personages eigenlijk gespeeld worden door twee verschillende acteurs maakt van het geheel een warboel. Om deze scènes goed aan elkaar te kunnen plakken en er een beeld van te kunnen vormen heeft het publiek echt meer houvast nodig, wat Reiné ze niet kan geven.
Het geluid in de film suggereert een enorme spanningsopbouw wat uiteindelijk toch een anticlimax blijkt te zijn. Het mooie aan ‘Drifter’ is de symboliek die erin zit. Martin heeft in het verleden een verkeerde keuze gemaakt door een vriendin met een nierziekte niet te helpen. Nu belandt hij midden in de woestijn met een wond die doet vermoeden dat zijn nier eruit is gehaald. Ook de trouwring die zijn vrouw weggooit als ze kwaad is wordt teruggevonden in een wond. Alles verwijst weer naar elkaar en het verleden en het heden lopen zo in elkaar over. Hier is goed over nagedacht en dat is heel mooi uitgewerkt.
Het is positief dat Reiné zo ambitieus en enthousiast is. Hij heeft ongetwijfeld veel plezier gehad aan het filmen van ‘Drifter’, want dat straalt er van alle kanten vanaf. ‘Drifter’ ziet er gelikt uit. Toch moet een film uit meer bestaan dan alleen een mooie buitenkant en dat is wat het hier aan ontbreekt. ‘Drifter’ is vooral een hobbyproject van een groep vrienden maar geen geschikt materiaal voor het grote publiek.
Eveliene Sanders