Drop Out – Drop Out – Nippelsuse schlägt zurück (1998)

Regie: Beatrice Manowski | 98 minuten | misdaad | Acteurs: Beatrice Manowski, Erdal Yildiz, Axel Pape, Martina Schießer, Robert Viktor Minich, Lars Pape, Barbara Philipp, Péter Horkay, Neal Wach, Jürgen Görlitz, István Horkay, Alexander Fialski, Andrea Schempp

Waanzinnig slechte film, waar zelfs Ed Wood (die bekend staat als de slechte regisseur ooit) zich nog voor zou schamen. Een volkomen misbaksel zonder enige productiewaarde, gedraaid zonder budget en gefilmd met wat (minimaal deels) vermoedelijk een videocamera is geweest. Omschreven als een “guerilla” filmproductie, wat door moet gaan voor “cult”, is het resultaat zo erbarmelijk, dat het verbazingwekkend is dat deze film überhaupt op dvd is uitgebracht. Wie kan hier nu een cent aan verdiend hebben?

‘Drop Out’ is bedacht, geschreven en geregisseerd (neem deze woorden vooral niet al te letterlijk, het is een zeer ruimhartige omschrijving) door Beatrice Manowski. Het verhaal is tenenkrommend van niveau en er valt regelmatig geen touw aan vast te knopen. Ongetwijfeld helemaal de bedoeling van de makers, die daarmee denken dat zoiets “kunst” is en daarmee per definitie interessant. Jammer genoeg voor Manowski en de haren vergissen ze zich daar deerlijk in. Zonder vakmanschap en kennis van zaken verteld, wat ‘Drop Out’ een schrijnende ervaring maakt om te aanschouwen.

Marion Niplowski (Beatrice Manowski zelf) maakt ruzie met haar vriend Micky (een onuitstaanbaar irritante Robert Victor Minich) en komt min of meer op straat te staan. Ze liegt zich een woning binnen van een stomme huisbaas, door zich als privédetective te presenteren en rolt zo pardoes (goh, toevallig!) een moordzaak in. Verder is een verwarrende mix van grofkorrelige, onscherpe opnamen die iets moeten betekenen. Gefilmd als een nachtmerrie, zoals de cocaïnetrips van Marion Niplowski met een harde beat onder hoofdpijn opwekkende beelden.

Manowski zet zo’n slechte hoofdrol neer, dat je bijna medelijden met haar zou krijgen. Bijna. Want uiteraard is het allemaal zo bedoeld. Manowski omschreef dit project zelf als “underground” film, waarbij er allerlei verheven klinkende omschrijvingen over de boodschap van de film, als feministische maatschappijkritiek op het propageren van seks en geweld. Dat die boodschap het beste wordt verbeeld door Manowski door naakt met een voorbinddildo over straat te rennen en op de achterbank van een busje in een beker te plassen, zegt wellicht al genoeg. Het is vast provocerend en shockerend bedoelt, maar het roept alleen een gevoel van treurnis op bij de dienstdoende recensent. Deze dieptepunten van ‘Drop Out’ leggen de armoedigheid van de ideeën van Manowski bloot. Bloter in elk geval dan de statement die ze denkt te maken door zelf het grootste deel van de film in meer of minder ontklede toestand door te brengen. En nee, dat is geen appetijtelijke aanblik.

Ten alle tijden voorkomen deze “film” (weer een ruimhartige omschrijving) te kijken, zelfs als er geld toe wordt geboden om deze kwelling uit te zitten.

Hans Geurts